Category Archives: ຫຼຸດນ້ຳໜັກ

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກ – ຮອດ 6 ອາທິດແລ້ວ!

February 16, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີເພື່ອນໆ ແຟນຄັບຂອງ LomKan.com,

ຫວັງວ່າພວກທ່ານທຸກໆຄົນ ຄົງຈະໄດ້ມອບ ແລະ ຮັບ ຄວາມສຸກຈາກຄົນທີ່ທ່ານຮັກ ກັນຢ່າງເຕັມອີ່ມ ໃນຊ່ວງເທດສະການວາເລນໄທນ໌ ທີ່ຫາກໍ່ຜ່ານມາສົດໆຮ້ອນໆນີ້. ສຳລັບທ່ານທີ່ຍັງຊອກຫາຄົນໆນັ້ນບໍ່ທັນພົບ, ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຖືຄະຕິວ່າ: ຖ້າຈະມີ ຕໍ່ຕ້ອງແມ່ນຄົນດີ ທີ່ຮັກເຮົາແທ້. ຄົນບໍ່ດີບໍ່ໄດ້ວ່າຊິເອົາມາໃຫ້ປວດຫົວ ແລະ ທຸກໃຈ. ຮັກຜູ້ບັງເກີດເກົ້າເຮົາດີກວ່າ ເພາະວ່າພວກເພິ່ນຮັກເຮົາໂດຍບໍ່ມີເງື່ອນໄຂ ແລະ ຮັກຢ່າງບໍ່ມີວັນເຊື່ອມຄາຍ. ເວົ້າແທ້, ຮັກໝາຮັກແມວພວກມັນກະຍັງຮັກເຮົາຄືນ. ສຳລັບຄົນທີ່ຄິດວ່າ ຈະຄວງຄົນທີ່ຕົນບໍ່ຮັກປານໃດ ຫຼື ຄວງຄົນທີ່ບໍ່ຮັກຕົນ ໄປຊາມຊາ ພໍ້ຄົນດີ, ຂໍບອກວ່ານີ້ແມ່ນຄວາມຄິດທີ່ຜິດທີ່ສຸດເດີ! ເວລາເຮົາມີຄູ່ຄວງເປັນຕົນເປັນໂຕຢູ່, ຄົນດີໆບໍ່ເຂົ້າມາແຊກແຊງຊີວິດເຮົາດອກ. ຢ່າຫຼອກໂຕເອງ! ຂໍໂທດເດີ, ຂ້າພະເຈົ້າຖືວ່າໂຕເອງອາຍຸຫຼາຍກວ່າຫຼາຍໆທ່ານທີ່ເປັນແຟນຄັບຂອງລົມກັນດອດຄຳແລ້ວ, ແລະ ໄດ້ມາຢືນຢູ່ໃນຈຸດທີ່ຕົນຖືວ່າດີທີ່ສຸດແລ້ວ ໃນເລື່ອງຄວາມຮັກ, ກໍ່ເລີຍຢາກຂໍແລກປ່ຽນປະສົບການ (ລະບາຍ) ກ່ຽວກັບປະເດັນທີ່ມັນຄັນປາກຄັນໃຈນີ້ອອກໄປໃຫ້ແລ້ວໆກ່ອນຊ໋ະ. ທັງນີ້ກໍ່ຍ້ອນວ່າຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ບັນດາທ່ານທີ່ຍັງບໍ່ທັນພົບຄວາມສຸກດ້ານນີ້ ໄດ້ລິ້ມລອງລົດຊາດຂອງມັນຈິງໆ.

ເອົາລະ, ບາດນີ້ມາເຂົ້າເລື່ອງການຫຼຸດນ້ຳໜັກ. ບໍ່ຢາກເຊື່ອ ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ເຊື່ອລະວ່າອາທິດນີ້ ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າຫຼຸດລົງ 1.5 ກິໂລ. ມື້ນີ້ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າສັ່ງໄດ້ 121 ປອນ, ຫຼືເທົ່າກັບ 54.8 ກິໂລ. ໄຊໂຍ!!!! (ໃກ້ລະ, ໃກ້ໆຊິມີຄວາມຮູ້ສຶກຢາກບອກຄົນຕຸ້ຍທີ່ນັ່ງກິນຟາສຟູດຢູ່ຕາມມອລວ່າ ຄັນມີຄວາມຕັ້ງໃຈແທ້, ພວກເຂົາເຈົ້າກໍ່ສາມາດມີຫຸ່ນດີ, ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງໄດ້ຄືກັນ. ໂອ້ຍ, ນິໄສເກົ່າ – ສັນດານ – ມັນດັດຍາກ).

ໃຊ້ດຳແບລເບົາໆ, ແຕ່ຍົກຫຼາຍໆເທື່ອເອົາ.
ອາກາດໜາວ (12 – 15 C ພໍດີງາມ) ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເຜົາຜານພະລັງງານໄດ້ຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.

ກັງວົນຢູ່ເລີຍວ່ານີ້ແມ່ນອາທິດສຸດທ້າຍແລ້ວ, ຈະເຮັດຈັ່ງໃດຈຶ່ງຈະໄດ້ໃຫ້ຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ຕົນຕັ້ງໄວ້ ຈາກ 58 ກິໂລ ລົງມາຢູ່ 55. ຄິດວ່າເຮັດຫຍັງກະເຮັດໄປແລ້ວ, ແຕ່ນ້ຳໜັກພັດບໍ່ລົງ. ຊ້ຳບໍ່ໜຳອາທິດແລ້ວນີ້ມັນຍັງເພີ້ມຂຶ້ນ 500 ກຣາມ. ໄປຢູ່ທີ່ 56.3 ກິໂລ. ທຳອິດຄິດວ່າຊິກິນທູນາສະຫຼັດກັບຜັກ (ແບບບໍ່ໃສ່ນ້ຳມັນຫຼືຄຣີມ) ໄປຕະຫຼອດທິດ. ແຕ່ມັນກືນບໍ່ຄ່ອຍລົງ. ຄິດຊື່ໆກະຍັງຮູ້ສຶກຝືດຄໍ. ອີກທັງ, ທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າມີໜັງສືທີ່ຕ້ອງຂຽນໃຫ້ແລ້ວ. ຂຽນໜັງສືແບບຮີບຮ້ອນຍາມໃດ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ຕ້ອງໄດ້ກິນທາດແປ້ງ. ລົດຊາດບໍ່ຫວານແຮງ, ກອບນອກ, ນຸ້ມໃນ – ມັນແມ່ນນ້ຳຕານທີ່ສະໝອງສາມາດນຳໄປໃຊ້ເລີຍ. ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ເລີຍໄດ້ຂໍຮ້ອງໃຫ້ສາມີໃຈດີ ຊື້ແຄຼັກເກີ ແນວໂປຼດມາໃຫ້. ສັນຍາວ່າຊິກິນເທື່ອລະ 15 ອັນ (ມັນເປັນຮູບສັດ, ປ່ຽງນ້ອຍກວ່າສອງນິ້ວມື. 15 ໂຕ ມີປະມານ 120 ແຄລໍຣີ, ຊຶ່ງກະຖືວ່າບໍ່ຫຼາຍ). ແຕ່ບາດເອົາອີ່ຫຼີ, ຄົນມັນຊີຣຽສກັບການຂຽນ ກະເລີຍກິນງົວ, ເສືອ, ສິງ, ກະທິງ, … ກິນຮອດຊ້າງ, ຮອດແຮດ ແລະ ໄດໂນເສົາ ຊຸດລະ 15 ໂຕ ໄປ 3 ຫຼື 4 ເທືີ່ອ ຕໍ່ມື້ (ຄູນເລກເບິ່ງແຄລໍຣີເອົາເອງເດີ!).

ເຮັດ squat ມື້ລະ 60 ເທື່ອ ຈຶ່ງພໍເຫັນເງົາຂອງບັ້ນທ້າຍອອກມາແນ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ.
ຊິເຮັດຈັ່ງໃດໄດ້, ພໍ່ແມ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ໃຫ້ມາ.

ເຊີນຫັດກາຍໄປໂລດລະ, ກິນແປ້ງຫຼາຍແນວນີ້ຈັ່ງໃດນ້ຳໜັກກະບໍ່ລົງດອກ, ມີແຕ່ຊິກຽມເປັນຊູໂມເທົ່ານັ້ນລະ! ຂ້າພະເຈົ້າຄິດເຢາະເຢີ້ຍຕົນເອງຢູ່ໃນໃຈ, ທັງໆທີ່ປາກກໍ່ຍັງຫຍ້ຳແຄຼັກເກີ, ແລະ ມືໜຶ່ງກຽມພ້ອມຊິປ່ອນປາວານເຂົ້າປາກ.

ຊິເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຊິຊ່ວຍຮ່າງກາຍຍ່ອຍອາຫານ ແລະ ບັນເທົາອາການທ້ອງອືດຈາກການກິນທາດແປ້ງເກີນຂອບເຂດ? ຂ້າພະເຈົ້າບີບນ້ຳໝາກນາວສົດໃສ່ນ້ຳອຸ່ນ. ໝາກນາວໃຫຍ່ໜ່ວຍໜຶ່ງ ກັບນ້ຳອຸ່ນຈອກໃຫຍ່ໜຶ່ງ – ມັນສົ້ມຈົນຂົມພຸ້ນລະ. ບໍ່ໄດ້ໃສ່ນ້ຳເຜີ້ງ ຫຼື ໂຊດາຄືໝູ່ວ່າດອກ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງການແຄລໍຣີເພີ້ມ. ໃຊ້ທໍ່ດູດ ດື່ມ, ເພາະບໍ່ຢາກໃຫ້ຄວາມສົ້ມລະດັບສູງ ໄປທຳລາຍແຂ້ວ – ຄັນພວກທ່ານຊິດື່ມນ້ຳໝາກນາວ, ຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຈຸດນີ້ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ແຂ້ວເສັຍ. ຂ້າພະເຈົ້າດື່ມນ້ຳໝາກນາວຕອນເຊົ້າເວລາທ້ອງວ່າງ. ນ້ຳໝາກນາວນີ້ດື່ມໄວແນ່, ເພາະຫຼັງຈາກນັ້ນຕ້ອງໄດ້ຖ້າ 30 ນາທີກ່ອນຈຶ່ງດື່ມກາເຟ ແລະ ກິນອາຫານອື່ນໆ. ຮູ້ສຶກສະບາຍທ້ອງ, ສະບາຍໂຕທີ່ສຸດ. (ກ່ອນນອນ, ເຮັດອີກກະໄດ້, ແຕ່ມັນຊິພາໃຫ້ທ່ານລຸກເບົາໝົດຄືນ). ສູດນີ້ຊ່ວຍໄດ້ແທ້ໆ.

ບໍ່ມີແຕ່ເທົ່ານັ້ນ, ຍ້ອນຢ້ານວ່າໝາກນາວໜ່ວຍດຽວຊິບໍ່ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ຫຼຸດນ້ຳໜັກໄດ້ໄວເທົ່າທີ່ຕົນຢາກໄດ້, ພາຍຫຼັງກິນກາເຟແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ຫັນໄປໃຊ້ຢາພື້ນເມືອງອະເນກປະສົງຂອງຄົນອາເມລິກາ – ນ້ຳສົ້ມໝາກແອປເປີ້ລ ແນວທີ່ມັນຂຽນໃສ່ວ່າ ນ້ຳສົ້ມດິບທີ່ຍັງມີແມ່ນ້ຳສົ້ມຢູ່ (Raw apple cider vinegar with the mother) – ຕື່ມອີກ. ນ້ຳສົ້ມປະເພດນີ້ຍັງມີສາຍາເປັນພາສາອັງກິດວ່າ, “A workout in a bottle!” ຫຼືແປງ່າຍໆເປັນພາສາລາວເຮົາວ່າ “ຢາຫຼຸດນ້ຳໜັກ” ຫັ້ນລະ. ຂ້າພະເຈົ້າເອົານ້ຳສົ້ມທີ່ວ່ານີ້ 1 ບ່ວງກາເຟ ໃສ່ໃນນ້ຳອຸ່ນຈອກໃຫຍ່ (ຈອກຂ້າພະເຈົ້າໃສ່ນ້ຳໄດ້ 10 ອອນຊ໌). ທຽວກິນນ້ຳໝົດມື້. ບໍ່ແມ່ນກິນລົງບາດດຽວຈົນທ້ອງຄັບເດີ, ກິນແບບຈິບໄປເທື່ອລະເລັກລະນ້ອຍ ໝົດມື້ ໂດຍໃຊ້ທໍ່ດູດ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ອາຊິດໄປທຳລາຍແຂ້ວເຮົາ (ມື້ນຶ່ງດື່ມນ້ຳໝາກນາວ 1 ຈອກ, ກິນກາເຟຈອກໃຫຍ່ໜຶ່ງ, ຈິບນ້ຳປະສົມນ້ຳສົ້ມໝາກແອປເປີ້ລ 4-5 ຈອກ, ແລະ ນ້ຳລ້າ 2-3 ຈອກ). ນ້ຳປະສົມນີ້ຈະພາໃຫ້ລະບາຍ, ທຽວໄປເບົາເລີຍໆ ແລະ ໄປໜັກກໍ່ສະດວກ. ໃຫ້ທ່ານສັງເກດເອົາເອງ, ຄັນທ່ານໄປເບົາແລ້ວຮູ້ສຶກລະຄາຍເຄືອງ, ນັ້ນໝາຍວ່າມີນ້ຳສົ້ມໃນຮ່າງກາຍທ່ານຫຼາຍເກີນໄປແລ້ວ. ຈົ່ງຈີບນ້ຳລ້າສະຫຼັບກັນໄປ. ຖ້າກິນພໍເໝາະພໍດີ, ເວລາລົງໄປຮອດທ້ອງເຮົາ, ນ້ຳໝາກນາວ ແລະ ນ້ຳສົ້ມຈະໄປປັບໃຫ້ທ້ອງໄສ້ເຮົາເປັນດ່າງ, ຊ່ວຍຂ້າພະຍາດ ແລະ ອະນຸມູນອິດສະຫຼະຕ່າງໆ. ຮູ້ສຶກມີກຳລັງ ແລະ ຢູ່ສະດວກ.

ແມ່ນແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າດຶງກ້າມທ້ອງໄວ້ ຈຶ່ງໄດ້ຊ່ຳນີ້.
ທ້ອງນ້ອຍແມ່ນໜຶ່ງໃນຈຳນວນຈຸດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຕ້ອງໄດ້ພະຍາຍາມຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
ເກືອບລືມໄປ, ສາມເດືອນກ່ອນໜ້ານີ້ ໂສ້ງຜືນນີ້ຂຶ້ນມາກາຍຫົວເຂົ່າຂ້າພະເຈົ້າໜ້ອຍໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ. ດຽວນີ້ມັນຫຼົມແລ້ວ. ໂສ້ງເກົ່າ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເກັບໄວ້ເຕືອນໃຈວ່າຄັນນຸ່ງເຂົ້າ, ສະແດງວ່າບໍ່ຕຸ້ຍ.

ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເລົ່າໃຫ້ຟັງນີ້ ແມ່ນປະສົບການສ່ວນຕົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນມີປະຫວັດດ້ານສຸຂະພາບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຖ້າພວກທ່ານຈະກິນຫຍັງ, ດື່ມຫຍັງໃຫ້ເປັນຢາ, ພວກທ່ານຕ້ອງປຶກສາກັບແພດຂອງຕົນໃຫ້ແນ່ໃຈສາກ່ອນເດີ! ອີກຢ່າງ, ສຳລັບທ່ານທີ່ມີຄວາມດັນຕ່ຳ, ມັນຈະຫຼຸດຄວາມດັນທ່ານລົງອີກ, ສະນັ້ນ ຈຳເປັນທີ່ສຸດ ທີ່ຕ້ອງໄດ້ປຶກສາໝໍກ່ອນ.

6 ອາທິດ ສາມາດປ່ຽນແປງໄດ້ແນວນີ້ລະ

ຫົກອາທິດຜ່ານໄປແລ້ວ, ຖ້າທ່ານໄດ້ອ່ານບົດຄວາມທຳອິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ທ່ານຄົງຈະຈື່ຮູບຖ່າຍເຄິ່ງໂຕ (ຂ້າງຊ້າຍ) ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້. ຂ້າພະເຈົ້າມັກຮູບແຜ່ນນີ້. ມັນເປັນຕົວແທນຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ດີ. ໂຕເອງຄິດວ່າຕົນເອງຍິ້ມຢູ່, ແຕ່ຄົນອື່ນຍັງວ່າຂ້າພະເຈົ້າຂຶງໆ. ຕົນເອງຄິດວ່າວ່າຕົນບໍ່ຕຸ້ຍ, ແຕ່ບາດມາທຽບໃສ່ຮູບຂ້າງຂວາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖ່າຍເຊລຟີໄປສອງມື້ຫຼັງນີ້ ຈຶ່ງເຫັນວ່າຕອນນັ້ນໂຕເອງອວບຫຼາຍພໍສົມຄວນ.

ສຳລັບມາດຕະຖານຂອງຄົນອາຊີເຮົາ, ສ່ວນສູງ 1.58 ມ, ນ້ຳໜັກ 54.8 ກລ ນີ້ ບໍ່ຖືວ່າຈ່ອຍດອກ (ຄວາມຈິງ ຫຼາຍທ່ານອາດຍັງເຫັນວ່າຂ້າພະເຈົ້າຕຸ້ຍຢູ່). ແຕ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າພໍໃຈກັບໂຕເອງແລ້ວ. ຂ້າພະເຈົ້າຈະສືບຕໍ່ຫັດກາຍ ແລະ ເລືອກກິນແຕ່ອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ. ອາດຈະກິນເຄັກ (ເຄັກວັນເກີດທີ່ຍັງເຫຼືອນີ້ ແຊບສຸດໆເລີຍ) ເປັນບາງມື້ ແລ້ວກິນສະຫຼັດກັບປາໄປ 3-4 ຄາບ, ກ່ອນຊິໄປກິນກະດູກຂ້າງໝູປີ້ງແຊບໆຈັກເທື່ອ. ຢາກໃຊ້ຊີວິດແບບບໍ່ຕ້ອງກັງວົນກັບນ້ຳໜັກຂອງຕົນເອງຕະຫຼອດເວລາເບິ່ງຈັກເທື່ອ. ຢາກຮູ້ວ່າມັນຊິເປັນຈັ່ງໃດ.

ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າຫຼາຍເກີນໄປແລ້ວ. ອາດນ້ຳຖ້ວມທົ່ງແດ່. ຖ້າທ່ານໃດ ມີຂໍ້ສົນໃຈອັນໃດ, ກະຣຸນາຖາມມາໄດ້ເລີຍເດີ. ຫຼືຖ້າທ່ານມີປະສົບການອື່ນໆຢາກແລກປ່ຽນກໍ່ຂໍເຊີນ. ຂ້າພະເຈົ້າຍິນດີຮັບຟັງສະເໝີ.

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກ – 5 ອາທິດຜ່ານໄປ

February 9, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີເພື່ອນໆ ແຟນຄັບຂອງ LomKan.com,

ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງນັ່ງລົດກັບບ້ານ. ມື້ນີ້ກັບມື້ອື່ນ ອາກາດຢູ່ຣັດ South Carolina ອຸ່ນຂຶ້ນ. ອຸນຫະພູມມື້ນີ້ ແມ່ນ 70 ຟາເຣນໄຮທ໌ ຫຼື ປະມານ 21 ອົງສາເຊລຊຽສ ສາມີຂອງຂ້າພະເຈົ້າກະເລີຍເຮັດ ເຊີຣ໌ໄພຣສ໌ ດ້ວຍການພາຄອບຄົວ (ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ໝາເວສຕີ້ ຂອງພວກເຮົາ) ໄປທ່ຽວທະເລ. ພວກເຮົາໄປນອນຄືນຢູ່ Myrtle Beach, ຊຶ່ງຫ່າງຈາກບ້ານຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າໄປປະມານ 3 ຊົ່ວໂມງທາງລົດ.

ກະໂປ່ງໂຕນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໃສ່ບໍ່ເຂົ້າເກືອບ 7 ປີແລ້ວ. ຫາກໍ່ມາໃສ່ໄດ້ຄືນ.

ຄືກັບເທື່ອກ່ອນໆ, ອາທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າເນັ້ນໜັກເລື່ອງການກິນຜັກ ແລະ ປາ. ຜັກດິບ, ຜັກລວກ, ຕຳໝາກຫຸ່ງ, ປາເອາະ, ປາປີ້ງ. ກິນທາດແປ້ງແຕ່ຄາບເຊົ້າ – ຊີຣຽລທີ່ເຮັດຈາກເຂົ້າອົບ. ສຳລັບການອອກກຳລັງກາຍ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ເຕັ້ນລຳຢ່າງຈິງຈັງ – ຮູ້ສຶກເຊັງໆກັບມັນ ກະເລີຍປ່ຽນມາເນັ້ນໜັກການຍົກດຳແບລ 1 ແລະ 2 ກິໂລແທນ. ນອກຈາກນີ້ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າຍັງນັ່ງທ່າຢອງໆ (squat) ອີກຕັ້ງວ່າ 40-60 ເທື່ອຕໍ່ມື້. ດຽວນີ້ກ້າມສະໂພກຂອງຂ້າພະເຈົ້າແຂງແຮງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າຫຼາຍ ເວລາຫັດຈຶ່ງບໍ່ຄ່ອຍເຈັບຄືແຕ່ກ່ອນ. ສຳລັບການຝຶກໜ້າທ້ອງ, ອາທິດຜ່ານມານີ້ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍົກຂາຂຶ້ນຕາມຄຳແນະນຳຂອງແມ່. ມັນຍາກໂພດ, ກະເລີຍຫັນໄປໃຊ້ເຄື່ອງຊ່ວຍຫັດໜ້າທ້ອງຊຶ່ງຕົນເອງເຄີຍໃຊ້ມາຫຼາຍປີ. ມັນແມ່ນໂຄງເຫຼັກທີ່ມີໝອນໝູນຫົວເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເຈັບຄໍເວລາຫຍໍ້ທ້ອງຂຶ້ນ. ຫຼາຍໆທ່ານອາດເຫັນວ່າມັນບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ, ແຕ່ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ການຝຶກຄ່ອຍໆແຕ່ຫຼາຍເທື່ອ – ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ເຄື່ອງນີ້ ຊ່ວຍຕົນຫຍໍ້ກ້າມທ້ອງດ້ານກົງເທື່ອລະ 1000 ຄັ້ງ, ຂ້າງຊ້າຍ 200 ຄັ້ງ ແລະ ຂ້າງຂວາອີກ 200 ຄັ້ງ – ມັນທັງໄດ້ຜົນ ແລະ ບໍ່ສົ່ງຜົນຮ້າຍໃຫ້ຮ່າງກາຍ.

ເວົ້າໄປຈົນຍືດຍາວ. ຜົນອອກມາຂອງທິດແລ້ວນີ້ກໍ່ຄື: ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າເພີ້ມຂຶ້ນ 500 ກຼາມ. ແມ່ນແທ້ຫວະນີ້? ມັນເປັນໄປໄດ້ຈັ່ງໃດ? ຂ້າພະເຈົ້າຕັ້ງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ກັບຕົນເອງ ໃນຂະນະທີ່ກ້າວຂາລົງຈາກຊິງ ແລ້ວກະກ້າວຂາຂຶ້ນສັ່ງໃໝ່ອີກສອງ-ສາມເທື່ອ. ຕົວເລກຢູ່ຊິງມັນຍັງອອກມາຄືເກົ່າ. 56.3 ກິໂລ!!!

ໃນທາງທິດສະດີນັ້ນ ພວກເຮົາຕ່າງກໍ່ຮູ້ຫຼາຍຢູ່: ກ້າມຊີ້ນໜັກກວ່ານ້ຳມັນ, ຊຶ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ນ້ຳໜັກເຮົາອາດເພີ້ມຂຶ້ນ ໃນຂະນະທີ່ຮ່າງກາຍເຮົາເບິ່ງຟິດກວ່າເກົ່າ; ການບໍລິຫານຮ່າງກາຍດ້ວຍການຍົກນ້ຳໜັກ ຈະພາໃຫ້ມີກ້າມຊີ້ນ; ກ້າມຈະຊ່ວຍເຜົາໄໝ້ໄຂມັນ ແມ່ນກະທັ້ງເວລາທີ່ເຮົາເຊົາອອກກຳລັງກາຍແລ້ວ…

ແຕ່ວ່າຫຼາຍເທື່ອ ຄວາມຮູ້ດ້ານທິດສະດີ ກະບໍ່ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາດີຂຶ້ນ. ສິ່ງທີ່ຕາມມາກໍ່ຄື: ພໍແຕ່ເຈັກອິນເຂົ້າໂຮງແຮມແລ້ວ ສັ່ງສາມີເລີຍ, “ທີ່ຮັກ, ເວລາເຈົ້າອອກໄປຮ້ານຄ້າຫັ້ນ ຢ່າລືມຊື້ເບັຍກັບ Cheetos Puffs ມາໃຫ້ຂ້ອຍແນ່ເດີ! ຊິກິນມັນຫຼາຍໆໂລດລະຂອງຕຸ້ຍໆຫັ້ນ.” ທາງສາມີກະຢ້ານແຕ່ບໍ່ໄດ້ຕົວເດັ່ນ, ເຫັນວ່າເຮົາມີ ສຕໍເບີຣ໌ຣີ ຢູ່ແລ້ວ ກະຊື້ກະແລັມ Haagen-Dazs, whipped cream, white chocolate & chocolate-covered caramel ມາພ້ອມ. ຂ້າພະເຈົ້າກະເລີຍຈັດການໄປຊ໋ະ – ກະແລັມ ໃສ່ ສຕໍເບີຣ໌ຣີ ແລະ ວິປຄຣີມ 2 ຈານໃຫຍ່. ຈາກນັ້ນກະກິນ Cheetos Puffs ກັບເບັຍ. ກິນມັນຈົນວິນຫົວ.

ພໍຮອດເວລາດິນເນີ, ທີ່ຮ້ານອາຫານໄທແຫ່ງໜຶ່ງກາງເມືອງເມີຣ໌ເຕີລບີຈ໌, ທ່ານສາມີສັ່ງເອົາສະເຕໄກ່ມາຍົວະນ້ຳລາຍ ກ່ອນຈະເຂົ້າເມນູຫຼັກຂອງເພິ່ນເປັນຕົ້ມຍຳກຸ້ງ. ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້ານັ້ນ ສັ່ງກິນຜັດເປັດກຣອບ. ຄັນທ່ານໃດບໍ່ຮູ້ວ່າເມນູນີ້ເປັນແນວໃດ ກະໃຫ້ວາດພາບເບິ່ງເປັດອາເມລິກາໂຕຕຸ້ຍໆ ເຄິ່ງໂຕ, ຖືກຕັດເປັນຕອນລະນິ້ວໜຶ່ງເຖິງສອງນິ້ວ, ເອືອບເຄື່ອງປຸງແລ້ວທອດຈົນກຣອບໆທີ່ສຸດ. ຈາກນັ້ນກະນຳເອົາມາຜັດໃສ່ຫົວຜັກທຽມ, ບົວລະພາ, ຫອມບົ່ວໃຫຍ່ ແລະ ໝາກເຜັດໃຫຍ່. ເສີບກັບເຂົ້າອີກອູບບັກໃຫຍ່. ສາມີຂອງຂ້າພະເຈົ້າຍັງໃຊ້ສະເນ່ຂອງເພິ່ນ ຂໍເອົາໝາກເຜັດຂີ້ໜູຈາກເຈົ້າຂອງຮ້ານມາກັດໃສ່ອີກ. ທາງຮ້ານຄິດວ່າພວກເຮົາແຊອາຫານກັນ, ກະເອົາຈານເສີບມາໃຫ້ພ້ອມ. ຂ້າພະເຈົ້າກະລຸຍເລີຍ, ກິນແບບບໍ່ມີມື້ອື່ນ.

ຕົກກາງຄືນມາ, ທ້ອງໄສ້ມັນປັ່ນປ່ວນ. ເຈັບກະເພາະ. ຫຼັບຕາໄວ້, ແຕ່ນອນບໍ່ຫຼັບ, ກະເລີຍໄດ້ຟັງສຽງຄື້ນທະເລ ຈົນເກືອບແຈ້ງຈ່າງປ່າງ (ປົກກະຕິໂຕເອງມັກຟັງສຽງຄື້ນກະທົບຝັ່ງ ຈຶ່ງເປີດປະຕູສູ່ລະບຽງງັບແງໄວ້ສະເໝີ. ໃນກໍລະນີອາກາດຈະໜາວຄືຍາມນີ້ ກໍ່ຈະເປີດອາຍອຸ່ນແຮງໆເຕີ້ໃສ່). ທັງເຈັບ ທັງຄິດເອືອມລະອາຕົນເອງ ທີ່ປ່ອຍໃຫ້ອາລົມຊົ່ວວູບເຂົ້າມາເປັນເຈົ້າການໃນການຕັດສິນໃຈຕ່າງໆ. ພໍຕອນຕາເວັນກຳລັງຊິຂຶ້ນ, ທ້ອງໄສ້ມັນຜ່ອນຄາຍຄວາມຄຽດລົງ ໂຕເອງກະເລີຍພໍນອນໄດ້ແນ່. ສາມີພັດມາປຸກໃຫ້ຕື່ນໄປເບິ່ງຕາເວັນຂຶ້ນ – ຂອງມັກຄືກັນ. ຂ້າພະເຈົ້າກະໄດ້ແຕ່ຕອບໄປວ່າ, “ຕາເວັນມັນກະຂຶ້ນທາງທິດຕາເວັນອອກຈັ່ງຊີ້ທຸກມື້ຫັ້ນລະ. ຂໍນອນດີກວ່າ.”

ມາລຸກຂຶ້ນໄດ້ອີ່ຫຼີແມ່ນຕອນ ເກືອບ 8 ໂມງເຊົ້າ. ຫຼັງຈາກກິນ Cheetos Puffs (ເຈັບບໍ່ຈຳ) ແທນ ຊີຣຽລ ກັບກາເຟຮ້ອນໄປແລ້ວ ສາມີໃຈດີ ຊວນລົງໄປອາບນ້ຳຢູ່ປີຊິນອຸ່ນ. ທຳອິດບໍ່ແນ່ໃຈວ່າໂຕເອງຄວນນຸ່ງຊຸດອາບນ້ຳໄປອາບລວມນຳໝູ່ຫຼືບໍ່ ເພາະວ່າກິນໄປຫຼາຍໂພດແລ້ວ, ຄືຊິຕຸ້ຍປະໂທລະບາດນີ້. ແຕ່ພໍໃສ່ຊຸດເຂົ້າໄປ, ຄວາມຮູ້ສຶກມັນປ່ຽນ. ໂອ, ການທີ່ເຮົາຄະລຳຂອງກິນ ແລະ ຫັດກາຍມາເປັນເວລາ 5 ອາທິດນີ້ ຄວາມຈິງແລ້ວມັນໄດ້ຜົນຢູ່ເດ! ຂ້າພະເຈົ້າຊື້ຊຸດລອຍນ້ຳໂຕນີ້ ເປັນເວລາ 10 ກວ່າປີແລ້ວ. ມັກມັນ, ແຕ່ໃສ່ຍາມໃດກະຄືວ່າຍັງຄັບໆຢູ່, ກະເລີຍໄດ້ຊື້ໂຕອື່ນໃສ່ແທນ. ເຊົ້າມື້ນີ້ ໃສ່ມັນເຂົ້າໄປແລ້ວພໍດີເລີຍ (ຄວາມຈິງ ຖ້າອີກຈັກໜ່ອຍມັນອາດຫຼົມເກີນໄປ ດ້ວຍຊ້ຳ). ໃຊ້ເວລາລອຍນ້ຳຢູ່ ໜຶ່ງຊົ່ວໂມງເຕັມໆ ຮູ້ສຶກວ່າເຜົາໄໝ້ເປັດກຣອບ ແລະ Cheetos Puffs ໄປຫຼາຍເຕີບ.

ສາມີໃຈດີຂອງຂ້າພະເຈົ້າໜ້າຕາເປັນຈັ່ງຊີ້ລະ

ພວກທ່ານຜູ້ທີ່ກຳລັງອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ຫຼຸດນ້ຳໜັກໄປກັບຂ້າພະເຈົ້າເດ, ມີຄວາມຄືບໜ້າແນວໃດແນ່ແລ້ວ? ເລົ່າໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຟັງແນ່. ຄວາມໝັ້ນໃຈໂຕເອງຂອງທ່ານ ມັນຂຶ້ນໆລົງໆຄືທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຫຼືບໍ່? ພວກທ່ານມີຄົນໃກ້ຊິດໃຫ້ກຳລັງໃຈ ຫຼື ຄອຍກັ່ນແກ້ງດ້ວຍການເອົາອາຫານແຊບໆມາກິນລໍ້ໜ້າຫຼືບໍ່?

ອາທິດໜ້ານີ້ກໍ່ຈະຮອດເວລາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕັ້ງເປົ້າໄວ້ແຕ່ຕົ້ນ ວ່າຕ້ອງຫຼຸດນ້ຳໜັກຈາກ 58 ກິໂລ ລົງໄປເປັນ 55 ກິໂລແລ້ວ. ຍ້ອນວ່າທິດຜ່ານມານີ້ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າເພີ້ມຂຶ້ນ 500 ກຣາມ, ຖ້າຢາກໃຫ້ໄດ້ຕາມເປົ້າໝາຍ, ພາຍໃນໜຶ່ງອາທິດຕໍ່ໜ້ານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງຫຼຸດໃຫ້ໄດ້ເຖິງ 1.3 ກິໂລ ເປັນຢ່າງຕ່ຳ. ຂ້າພະເຈົ້າຈະພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດ.

ກ່ອນຈາກກັນ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສົ່ງກຳລັງໃຈໄປໃຫ້ແຟນຄັບ ແລະ ແຂກທີ່ເຂົ້າມາຢ້ຽມຢາມບລອກຂອງພວກເຮົາທຸກໆທ່ານ ທີ່ກຳລັງພະຍາຍາມຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນຂອງຕົນຢູ່. ຂໍໃຫ້ຮູ້ວ່າທ່ານມີເພື່ອນຮ່ວມຮົບທີ່ຄອຍໃຫ້ກຳລັງໃຈ ແລະ ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະແລກປ່ຽນຄຳຄິດຄຳເຫັນ ແລະ ປະສົບການກັບທ່ານ. ຂໍປ່ຽນສຸພາສິດອັງກິດ No pain, no gain ໃຫ້ມາເຂົ້າກັບຫົວຂໍ້ຂອງພວກເຮົາເປັນ No pain, no loss!

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກ – 4 ອາທິດຜ່ານໄປ

February 1, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີເພື່ອນໆ ແຟນຄັບຂອງ LomKan.com,

ອາທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າຫຼຸດລົງ 2 ປອນ ຫຼືເກືອບເທົ່າກັບ 900 ກຣາມ – ຈາກ 56.7 ກິໂລ ລົງມາເປັນ 55.8 ກລ (123 ປອນ). ແອບຫວັງໄວ້ວ່າມັນຈະຫຼຸດລົງຫຼາຍກວ່ານີ້ ເພາະວ່າອາທິດແລ້ວນີ້ບໍ່ລົງຈັກດີ້. ແຕ່ຊິເຮັດຈັ່ງໃດໄດ້ລະ? ລະບົບເຜົາຜານພະລັງງານຂອງຮ່າງກາຍເຮົາມັນສະຫຼັບສັບຊ້ອນ ແລະ ຂຶ້ນກັບຫຼາຍໆປັດໄຈ. ທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້ກໍ່ຄືການສືບຕໍ່ມອງປະເດັນໃນແງ່ບວກ – ລົງ 900 ກຣາມ ກະຍັງດີກວ່າບໍ່ລົງ, ແລະ ດີຫຼາຍໆກວ່າກໍລະນີທີ່ນ້ຳໜັກເພີ້ມຂຶ້ນ.

ພວກທ່ານອາດຈະເລີ້ມໄດ້ຍິນວິທະຍາກອນຂອງລາຍການໂທລະພາບ ເວົ້າເຖິງຄວາມຫຼົ້ມເຫຼວຂອງປະນິທານທີ່ຜູ້ຄົນຕັ້ງໄວ້ໃນວິນາທີຕົ້ນໆຂອງປີໃໝ່, ໂດຍສະເພາະແມ່ນກ່ຽວກັບການຫຼຸດນ້ຳໜັກ. ມັນເປັນແນວນີ້ທຸກໆປີ. ຄົນເປັນລ້ານໆຄົນ ຕັ້ງໃຈວ່າປີນີ້ຕົນຈະເປັນຄົນໃໝ່, ຈະກິນແຕ່ອາຫານທີ່ມີສຸຂະພາບດີ ແລະ ຈະອອກກຳລັງກາຍຫຼາຍໆ ເພື່ອຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນໃຫ້ໄດ້. ແລະແລ້ວ, ພະລັງ ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈເຫຼົ່ານັ້ນກໍ່ອ່ອນເພັຍ ແລະ ຈາງຫາຍໄປ ເມື່ອການປະຕິບັດຕົວຈິງນັ້ນ ມັນບໍ່ງ່າຍຄືຄວາມຕັ້ງໃຈ.

ຂ້າພະເຈົ້າຟັງແລ້ວກະຍິ້ມໆ ເພາະຕົນເອງບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນກຸ່ມຄົນທີ່ວິທະຍາກອນເຫຼົ່ານີ້ ພວມປອບໃຈ ແລະ ປຸກລະດົມໃຫ້ສືບຕໍ່ຫັດກາຍ ແລະ ອົດອາຫານ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງປະຕິບັດມັນດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ! ຄວາມຄືບໜ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນການຫຼຸດນ້ຳໜັກເທື່ອນີ້ ເປັນໄປຢ່າງຊ້າໆ, ແຕ່ແນ່ນອນ. 4 ອາທິດຜ່ານໄປແລ້ວ, ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າຫຼຸດຈາກ 58 ກິໂລ ລົງມາຢູ່ທີ່ 55.8. ຮູ້ດີວ່າມັນຍັງແມ່ນຕົວເລກສູງຢູ່ ສຳລັບມາດຕະຖານຄົນລາວ. ແຕ່ສຳລັບມາດຕະຖານຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງແລ້ວ, ຕົວເລກນີ້ແມ່ນດີຫຼາຍ. ບໍ່ເຫັນມັນຕັ້ງແຕ່ປີ 2009 ພຸ້ນ. ມື້ນີ້ ຮອບແອວຂອງຂ້າພະເຈົ້າຫຼຸດລົງ 3½ ນິ້ວ ທຽບໃສ່ 4 ອາທິດທີ່ຜ່ານມາ (ຢ່າຟ້າວໃຫ້ບອກເລີຍວ່າຕົວເລກຕົວຈິງນັ້ນແມ່ນຫຍັງແທ້. ມັນຍັງຂີຮ້າຍໂພດ. ເອົາໄວ້ໄປເປີດເຜີຍເວລາໂຄງການນີ້ຊິ້ນສຸດດີກວ່າ).

ເຫດຜົນສຳຄັນອັນໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເດັດດ່ຽວຢາກຫຼຸດນ້ຳໜັກໃຫ້ສຳເລັດ ແມ່ນຍ້ອນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປະກາດໃຫ້ທຸກຄົນໃນໂລກອອນໄລນ໌ຮູ້ວ່າຕົນຈະຫຼຸດນ້ຳໜັກ. ການກະທຳດັ່ງກ່າວໄດ້ກາຍເປັນເໝືອນແສງກະບອງຮຸ່ງມຽງໆຢູ່ປາກຖ້ຳ ລໍ້ຕາລໍ້ໃຈໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າບຸກບືນກ້າວໄປເຖິງ. ອີກທັງ, ມັນເປັນເໝືອນໄມ້ຄ້ຳຄໍ ບໍ່ໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າກົ້ມຫົວໃຫ້ແກ່ອຸປະສັກກີດຂວາງໃດໆ. ກຽດຂອງຄົນຜູ້ໜຶ່ງ, ເມື່ອຫຼັ່ນວາຈາວ່າຈະເຮັດ ກໍ່ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໄດ້. ທັງໆທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ຮູ້ດີວ່າ ຊິມີຈັກກີ່ຄົນແທ້ ທີ່ເຂົ້າມາອ່ານຄໍລຳຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ສຳລັບບັນດາທ່ານທີ່ເຂົ້າມາແວະອ່ານ ແລະ ໃຫ້ກຳລັງໃຈຂ້າພະເຈົ້າ, ຖ້າວ່າຕົວທ່ານເອງກໍ່ພວມພະຍາຍາມຫຼຸດນ້ຳໜັກ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້. ຈົ່ງຢ່າທໍ້ແທ້, ເພາະຜົນໄດ້ຮັບມັນຄຸ້ມຄ່າອີ່ຫຼີ. 4 ອາທິດຜ່ານໄປແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມາຢືນຢູ່ໃນຈຸດທີ່ໝັ້ນຄົງກວ່າຂອງເສັ້ນທາງສາຍນີ້. ການຕັດທາດແປ້ງ, ທາດນ້ຳຕານ ແລະ ນ້ຳມັນອອກຈາກອາຫານ ແລະ ການອອກກຳລັງກາຍທຸກໆວັນ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກສະບາຍຕົນສະບາຍໂຕກວ່າເກົ່າຫຼາຍ. ດຽວນີ້ຮ່າງກາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າກະຊັບເຂົ້າ. ສ່ວນເວົ້າສ່ວນໂຄ້ງ ປະກົດຊັດເຈນຂຶ້ນກວ່າເກົ່າຫຼາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າພໍໃຈກັບສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າແນມເຫັນຢູ່ໃນແວ່ນ. ໂສ້ງຢີນທີ່ເຄີຍດຶງມາຄ້າງຢູ່ກາງຂາ, ກະໂປ່ງຕົວໂປດທີ່ຮີດຊິບບໍ່ໄດ້, ດຽວນີ້ຂ້າພະເຈົ້ານຸ່ງໄດ້ເກືອບໝົດທຸກໂຕແລ້ວ.

ອີກເທື່ອໜຶ່ງ, ວິທີຫັດກາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີແຕ່ແນວງ່າຍໆ, ເຮັດໄດ້ຢູ່ໃນເຮືອນຕົນເອງ (ລະອຽດ ເບິ່ງຢູ່ຄໍລຳກ່ອນໆຂອງຂ້າພະເຈົ້າ). ອຸປະກອນທີ່ຈຳເປັນແມ່ນດຳແບລ ຂະໜາດ 1 ແລະ 2 ກິໂລ, ຂັ້ນໃດ, ເພງເຕັ້ນລຳຈັງຫວະທີ່ຖືກໃຈຜູ້ເຕັ້ນ. ອາທິດແລ້ວນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າປຶກສາກັບແມ່ຂອງຕົນ ເລື່ອງບັນຫານ້ຳມັນໜ້າທ້ອງນ້ອຍ. ແມ່ແນະນຳໃຫ້ນອນລົງ ແລ້ວຍົກຂາຂຶ້ນ. ເພິ່ນບອກໃຫ້ຍົກເບື້ອງລະ 300 ເທື່ອ. ຂ້າພະເຈົ້າພະຍາຍາມແລ້ວ ແຕ່ເຮັດບໍ່ໄດ້ຫຼາຍຄືແມ່. ເຮັດໄດ້ແຕ່ 100 ເທື່ອຕໍ່ເບື້ອງ, ຊຶ່ງມັນກໍ່ໄດ້ຜົນເຊັ່ນກັນ. ທ້ອງນ້ອຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າກະຊັບຂຶ້ນຫຼາຍ.

ໂອ, ເຄັດລັບເລື່ອງການກິນອາຫານ – ຫຼັງຈາກເຄັ່ງຄັດກັບການກິນແຕ່ອາຫານທີ່ດີມີຄຸນປະໂຫຍດຕໍ່ຮ່າງກາຍມາ 5-6 ວັນ ຕໍ່ອາທິດ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະກິນຕາມໃຈຕົນເອງ 1-2 ຄາບ. ເຮັດແນວນີ້ ມັນຊ່ວຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງບໍ່ໄດ້ອົດຫິວ. ອີກທັງ, ດອກເຕີຫຼາຍໆຄົນເວົ້າວ່າ ຖ້າເຮົາກິນໜ້ອຍຕະຫຼອດ, ຮ່າງກາຍເຮົາຈະປັບລະບົບເຜົາຜານລົງ ເພາະມັນຕ້ອງໄດ້ປະຢັດນ້ຳມັນໃນຮ່າງກາຍເຮົາໄວ້ສຳລັບກໍລະນີສຸກເສີນ.

ມື້ວານນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າອອກໄປກິນເຂົ້ານອກກັບສາມີ ກະເລີຍສັ່ງກິນ BBQ ກະດູກຂ້າງໝູ ກັບຈືນມັນດ້າງ ແລະ ປີ້ງໝາກອຶຍາວ (ເບິ່ງໃນຮູບ). ບໍ່ໄດ້ກິນໝົດດອກ, ເພາະກ່ອນອາຫານຈານໃຫຍ່ນີ້ມາຮອດ ກໍ່ໄດ້ກິນສະຫຼັດໄປແລ້ວຈານໜຶ່ງ.

ສ່ວນມື້ເຊົ້ານີ້ ສອງຜົວເມັຍຕັດສິນໃຈອອກໄປກິນເຂົ້າເຊົ້າຢູ່ iHOP. ຂ້າພະເຈົ້າສັ່ງເອົາ ແພນເຄັກແບບກິນຕາມໃຈມັກ, ແຕ່ບາດເອົາອີ່ຫຼີເຂົ້າ ກະກິນໝົດແຕ່ຈານດຽວນັ້ນລະ. ບໍ່ໄດ້ຂໍເພີ້ມອີກ. ສາວເສີບກະງົງໆຢູ່.

ຍັງບໍ່ທັນແລ້ວເທົ່ານັ້ນ. ແລງມື້ນີ້ ແມ່ນມືີ້ທີມອາເມລິກັນຟຸດບອລ ສອງທີມ ກຳລັງຈະແຂ່ງຊີງຊະນະເລີດ ຊຶ່ງເອີ້ນວ່າ Super Bowl. ຈຳເປັນຕ້ອງກິນກັນອີກແລ້ວ. ບໍ່ຫຼາຍດອກ, ກິນແບບຄົນກຳລັງຫຼຸດຄວາມອ້ວນ – ເບັຍ ກັບໄສ້ກອກລາວ, ເຂົ້າໜຽວຈ້ຳແຈ່ວ ແລະ ລາບໄກ່ງວງ. ຫຼັງຈາກເຂົ້າແລງມື້ນີ້ໄປແລ້ວກະຊິກັບໄປກິນສະຫຼັດກັບປາປີ້ງ, ໄຂ່ຕົ້ມ ຈັກ 5-6 ມື້ລຽນກັນອີກ.

ຢາກຟັງຄວາມຄືບໜ້າຈາກແຟນໆ ມີໃຜແນ່ທີ່ພະຍາຍາມຫຼຸດນ້ຳໜັກຢູ່ ແລະ ເຮັດໄດ້ຊ່ຳໃດແລ້ວ. ກະລຸນາເລົ່າໃຫ້ຟັງແນ່.

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກ (3 ອາທິດຜ່ານໄປ)

January 25, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີເພື່ອນໆ ແຟນຄັບຂອງ LomKan.com,

ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຫຼຸດລົງເລີຍແມ່ນແຕ່ຂີດດຽວ. ຍັງຢູ່ທີ່ 125 ປອນ ຫຼື ເກືອບເທົ່າກັບ 56.7 ກິໂລ. ກະຄິດໆຢູ່ວ່າມັນອາດອອກມາໃນຮູບນີ້ ເພາະກຳລັງຢູ່ໃນເວລານັ້ນຂອງເດືອນ, ຊຶ່ງຕາມປົກກະຕິ ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈະເພີ້ມຂຶ້ນ ບາງຄັ້ງເຖິງ 1.5 ກິໂລ. ຖືເອົາປັດໄຈອັນນີ້ເປັນສາເຫດ ກະເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຍັງມອງໂລກເປັນສີກຸຫຼາບຢູ່.

ຊິບໍ່ໃຫ້ຄິດໃນແງ່ບວກໄດ້ຈັ່ງໃດ, ຂ້າພະເຈົ້າອອກກຳລັງກາຍທຸກໆມື້. ເຕັ້ນລຳເປັນຊົ່ວໂມງໆ (ດຽວນີ້ແມ່ນແຕ່ເວລາຂີດຂຽນກໍ່ຢືນເອົາ ເພາະທັງຟັງເພງ ແລະ ເຕັ້ນລຳໄປນຳ). ຕອນເຊົ້າໆກໍ່ໄດ້ອອກໄປຫັດກາຍຢູ່ຂັ້ນໃດຫຼັງບ້ານ. ກ້າວຂາຂຶ້ນ, ກ້າວຂາລົງ, ໂດຍທີ່ມືທັງສອງຂ້າງກໍ່ຖືດຳແບລ 2 ປອນ ໄປພ້ອມ (ມື້ລະ 100 ຂັ້ນຕໍ່ຂາໜຶ່ງຂ້າງ). ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕື່ມເຂົ້າໃສ່ໂປຼແກັມຫັດກາຍໃນອາທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ ແມ່ນການນັ່ງຢອງໆເພື່ອຝຶກກ້າມສະໂພກ (ຈື່ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍເລົ່າວ່າຕົນເອງບໍ່ມີທ້າຍບໍ່?). ມີແຜນວ່າຈະເຮັດໄປເທື່ອລະໜ້ອຍ ໂດຍເລີ້ມເຮັດ 35 ບາດຕໍ່ມື້. ໂອ້ຍ ເຈັບກ້າມສະໂພກເດ! ແຕ່ວ່າເຈັບຫັ້ນລະດີ. ໝາຍວ່າເຮົາກຳລັງເຮັດໄດ້ຜົນ. ຕື່ນມາແຕ່ລະມື້ກໍ່ຮູ້ສຶກວ່າຕົນໂຕເບົາລົງກວ່າເກົ່າ ຮູ້ສຶກດີໃຈຮຸ່ມໆ. ຕອນທ້າຍໆອາທິດ ມາສັງເກດເບິ່ງຕົນເອງຢູ່ໃນແວ່ນ ເຫັນວ່າ ທ້ອງນ້ອຍແມ່ນບ່ອນທີ່ຍັງມີບັນຫາກວ່າໝູ່. ລົມໃຫ້ແມ່ຟັງ, ເພິ່ນເວົ້າມາທາງໂທລະສັບດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈວ່າ:

ແມ່: “ມັນຊິຍາກອີ່ຫຍັງ. ນອນຫງາຍ, ຍົກຂາຊ້າຍຂຶ້ນ 600 ຄັ້ງ, ຈາກນັ້ນກະຍົກຂາຂວາຂຶ້ນອີກ 600 ຄັ້ງ. ນອນສະແຄງ, ຍົກຂາທາງລຸ່ມຂຶ້ນ 6–.”

ຂ້າພະເຈົ້າ: “ລູກເຮັດບໍ່ໄດ້ດອກ. ມັນຫຼາຍໂພດ,” ຂ້າພະເຈົ້າຕັດຄວາມ. ໃນໃຈກໍ່ຄິດຢາກຫົວທີ່ແມ່ບໍ່ເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງຍາກ, ທັງໆທີ່ຊ່ຽວຊານເລື່ອງການຫຼຸດນ້ຳໜັກຕ່າງກໍ່ເຫັນເປັນສຽງດຽວກັນວ່າຫຼຸດນ້ຳມັນທ້ອງນ້ອຍນີ້ຍາກກວ່າໝູ່.

ແມ່: “ເປັນຫຍັງຊິເຮັດບໍ່ໄດ້. ລູກຍັງໜຸ່ມຢູ່. ຄັນດອກເຕີແມ່ບໍ່ຫ້າມ, ປານນີ້ແມ່ຍັງເຮັດຢູ່. ຍ້ອນດອກເຕີຂໍຮ້ອງ, ແລະ ຍ້ອນດຽວນີ້ອາກາດຢູ່ວຽງໜາວໂພດ ແມ່ໄດ້ນຸ່ງໂສ້ງຫຼາຍໂຕຊ້ອນກັນ, ແມ່ກະເລີຍຍົກແຕ່ 300 ເທື່ອ ຕໍ່ຂາ.”

ຂ້າພະເຈົ້າ: ລູກຊິພະຍາຍາມເຮັດເດີຊັ້ນນ່າ.

ຊິໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຕອບແນວອື່ນໄດ້ຈັ່ງໃດ? ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າອາຍຸໄດ້ 78 ປີແລ້ວ, ແຕ່ໃຈເພິ່ນຍັງເອົາຢູ່.

ຄັນພວກທ່ານຜູ້ໃດມີວິທີການດີໆກ່ຽວກັບການຫຼຸດນ້ຳມັນທ້ອງນ້ອຍ ກະຂໍເຊີນນຳມາເລົ່າໃຫ້ກັນຟັງແນ່. ມື້ຄືນວານນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າອອກເດດກັບສາມີ. ເຫັນວ່າກິນໜ້ອຍມາໝົດອາທິດ ແລະ ກິນແຕ່ຂອງມີສຸຂະພາບ ກະເລີຍກິນເບັຍໄປສະ 2 ແກ້ວ. ອັດທ້າຍດ້ວຍຈີສເຄັກ.

ຢ່າໃຫ້ຮູບນີ້ຫຼອກຕາທ່ານເດີ! ຍ້ອນວ່າຈານໃນຮ້ານອາຫານອາເມລິກາມັນໃຫຍ່ໂພດ ເຄັກຈຶ່ງຄືວ່ານ້ອຍໆ. ຕົວຈິງແລ້ວ ເຄັກປ່ຽງນີ້ໃຫຍ່ກວ່າ Philadelphia cream cheese ຂະໜາດ 8 ອອນຊ໌ ພຸ້ນນ່າ. ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກິນຈົນໝົດ!!!

ກິນແລ້ວກະຮູ້ສຶກຜິດ ຈຶ່ງໄດ້ກັບມາເຕັ້ນລຳຢູ່ເຮືອນອີກເປັນຊົ່ວໂມງ. ເພງທີ່ຖືກໃຈຂ້າພະເຈົ້າທີ່ສຸດໃນອາທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ ແມ່ນເພງຂອງ Cher: Believe, Song for the Lonely, The Shoop Shoop Song… ແຕ່ເພງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເລືອກມາລົງໃນຄໍລຳອາທິດນີ້ແມ່ນເພງ If I Could Turn Back Time. ໃນວີດີໂອນີ້ Cher ແຕ່ງໂຕເຊັກຊີຫຼາຍ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຖື. ຂ້າພະເຈົ້າຊື່ນຊົມຄວາມສາມາດ ແລະ ພອນສະຫວັນຂອງລາວ.

ຫວັງວ່າບົດຄວາມອັນນີ້ຈະຊ່ວຍເປັນກຳລັງໃຈບໍ່ຫຼາຍກໍ່ໜ້ອຍ ໃຫ້ບັນດາທ່ານທີ່ພວມພະຍາຍາມຫຼຸດນ້ຳໜັກຢູ່. ຂໍໃຫ້ທຸກໆທ່ານທີ່ເຂົ້າມາອ່ານ ແລະ ລົງຄວາມເຫັນ ຈົ່ງມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ, ຫຸ່ນດີກັນທຸກຄົນເດີ!

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກ – 2 ອາທິດຜ່ານໄປ

January 18, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີ ແຟນໆ ຂອງ LomKan.com ແລະ ບັນດາແຂກທີ່ແວະເຂົ້າມາຢ້ຽມຢາມເວັບໄຊທ໌ຂອງພວກເຮົາ,

ຮອດເວລາມາລົມກັນອີກແລ້ວ. ອາທິດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຕື່ນເຕັ້ນໝົດອາທິດ ຢາກຂຶ້ນຊິງສັ່ງເບິ່ງຜົນຄືບໜ້າຂອງຕົນ. ອົດໃຈລໍມາຈົນຮອດເຊົ້າມື້ນີ້ (ວັນເສົາ ທີ 17). ຜົນອອກມາເປັນທີ່ພໍໃຈທີ່ສຸດ. ມື້ນີ້ນ້ຳໜັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າລົງມາຢູ່ທີ່ 125 ປອນ ຫຼື ທຽບເທົ່າກັບ 56.7 ກິໂລ. ໄຊໂຍ!!!

ວິທີການຫຼັກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າປະຕິບັດພາຍໃນໜຶ່ງອາທິດທີ່ຜ່ານມານີ້ແມ່ນ:

1. ດ້ານການກິນ: ຕັດທາດແປ້ງອອກເຖິງ 90%, ຈົ່ງໄວ້ແຕ່ຊີຣຽລ ໃນຍາມເຊົ້າ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຮ່າງກາຍກະຫາຍທາດແປ້ງເກີນໄປ. ຂ້າພະເຈົ້າກິນເຂົ້າອົບຂອງ Kellogg’s. ກິນລ້າໆ, ໃຊ້ມືຈັບເອົາເທື່ອລະຕ່ອນສອງຕ່ອນ. ກິນໄປ, ດື່ມກາເຟໄປນຳ. ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການດື່ມນົມສົດຫຼາຍເກີນໄປ. ຕົນເອງບໍ່ມັກລົດຊາດຂອງນົມສົດຜ່ອງມັນເນີຍ (ໄຂມັນ 1% ຫຼື 2%) ຢູ່ໃນກາເຟ, ກະເລີຍຕັດອັດຕານ້ຳນົມອອກຈາກຊີຣຽລ ເພື່ອໃຫ້ຕົນໄດ້ໃຊ້ນ້ຳນົມທຳມະດາ (ໄຂມັນ 4%) ໃນກາເຟ. ອາຫານທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເລືອກກິນໃນອາທິດນີ້ ແມ່ນສະຫຼັດ ແລະ ໂປຼຕີນທີ່ມີໄຂມັນຕ່ຳ – ປາເຊລມອນ (ປີ້ງກະແຊບ, ເຮັດກ້ອຍກິນແຮງແຊບ), ທູນາ (ກະປ໋ອງ), ໄຂ່ໄກ່ຕົ້ມ, ໄກ່ງວງ (ຊື້ເອົາໄກ່ງວງບົດຢູ່ຮ້ານຄ້າມາເຮັດລາບກິນ – ງ່າຍໆ ແຕ່ແຊບອີ່ຫຼີ). ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າການດຳລົງຊີວິດຢູ່ຕ່າງປະເທດ ເຮັດໃຫ້ຕົນສາມາດຄວບຄຸມອາຫານ ໄດ້ງ່າຍກວ່າບັນດາທ່ານທີ່ຢູ່ປະເທດລາວ. ວິຖີຊີວິດຂອງຄົນບ້ານເຮົາແມ່ນມີລັກສະນະລວມໝູ່ທີ່ສຸດ. ເຮົາບໍ່ຢາກ, ແຕ່ໝູ່ຫຼາຍຄົນຢາກ. ເຮົາຫິວ, ໝູ່ຍັງບໍ່ຫິວ. ເຮົາອີ່ມ, ໝູ່ພັດຄຸມໃຫ້ນັ່ງຕໍ່. ຂໍ້ແນະນຳສຳລັບການຄວບຄຸມອາຫານຢູ່ລາວ: ແມ່ນວ່າພວກທ່ານຕ້ອງວາງແຜນການ ແລະ ກະກຽມລ່ວງໜ້າວ່າຈະກິນຫຍັງ. ດີແທ້ ແມ່ນຕ້ອງໃຫ້ແນ່ໃຈອີກວ່າ ຮອດເວລາກິນ ຕົນຕ້ອງໄດ້ກິນອາຫານເຫຼົ່ານັ້ນ. ເພາະວ່າພວກເຮົາກິນແຕ່ໃນປະລິມານພໍດີ, ຮອດຍາມກິນມາມັນຈຶ່ງຫິວແຮງ. ຖ້າບໍ່ໄດ້ກິນ ແມ່ນຕະບະແຕກແນ່ນອນ – ເວົ້າຈາກປະສົບການຕົວເອງ. ຖ້າພວກທ່ານເຮັດໄດ້, ຂ້າພະເຈົ້າສະເໜີໃຫ້ຕັດທາດແປ້ງອອກ – ເວົ້າງ່າຍ, ກະທຳຍາກໃນຕອນທຳອິດ. ແຕ່ເມື່ອເຮັດໄປແລ້ວ 4-5 ມື້ ທ່ານກໍ່ຈະລຶ້ງເອງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ທ່ານຈະຮູ້ສຶກເບົາຕົນເບົາໂຕ, ສຸຂະພາບຈະແຂງແຮງຂຶ້ນອີກຕ່າງຫາກ. ຄັນຕັດບໍ່ໄດ້ແທ້ໆ, ກໍ່ໃຫ້ຜ່ອນປະລິມານລົງ.

2. ອອກກຳລັງກາຍ: ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມສຸກກັບການເຕັ້ນລຳ. ເພງຮິດສຳລັບອາທິດນີ້ ແມ່ນເພງ I’m all about that bass ຂອງ Meghan Trainor. ຈັງຫວະຄຶກຄັກແບບໜ້າຮັກ, ຄວາມໝາຍດີໆ ສຳລັບຄົນອວບໆແບບພວກເຮົາ. ຄັນພວກທ່ານຍັງບໍ່ຮູ້ຈັກເພງນີ້, ລອງເຂົ້າໄປຟັງໃນ ຢູທູບ ເບິ່ງແມ໋! ບາງເຊົ້າ ຂ້າພະເຈົ້າຟັງມັນກັບໄປກັບມາ 10 ເທື່ອ, ຊຶ່ງພໍດີເທົ່າກັບໄດ້ເຕັ້ນລຳໄປແລ້ວ 30 ນາທີ.

ນອກຈາກເຕັ້ນລຳແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໃຊ້ເວລາຫັດກ້າມແຂນ. ວິທີງ່າຍໆ ທີ່ບໍ່ຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ອຸປະກອນຫຍັງ, ແຕ່ວ່າມັນໄດ້ຜົນແທ້ໆ (ບໍ່ເຊື່ອ ກໍ່ເຮັດລອງເບິ່ງ) ແມ່ນຂອງ Tracy Campoli ເຂົ້າໄປຕາມລິງຄ໌ ນີ້ https://www.youtube.com/watch?v=i299Oy_zRz0&index=13&list=WL ລາວຍັງມີວິທີຫັດກາຍອີກຫຼາຍໆອັນທີ່ຖືກໃຈຂ້າພະເຈົ້າ. (ພວກທ່ານຕ້ອງໄດ້ກອບປີ້ ລິງຄ໌ນີ້ ແລ້ວໄປໂພສໃສ່ ອາແດຼສບອກສ໌ ເອົາເອງ ເພາະ Tracy ລາວບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ລິງຄ໌ໂດຍກົງ. ຮັບຮອງວ່າຄຸ້ມ).

3. ການໃຊ້ຄວາມເຢັນໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດ: ອາທິດແລ້ວນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າເອີ່ຍໄວ້ວ່າ ຄວາມເຢັນມີປະໂຫຍດສຳລັບຜູ້ທີ່ຢາກຫຼຸດນ້ຳໜັກ. ກໍ່ພໍດີມາປະຈວບເໝາະກັບທີ່ອາກາດຢູ່ປະເທດລາວ ເຢັນລົງຫຼາຍໃນໄລຍະນີ້. ສຳລັບທ່ານທີ່ຍັງບໍ່ຮູ້ເທື່ອ, ຄວາມເຢັນຊ່ວຍໃຫ້ຮ່າງກາຍເຮົາດຶງເອົານ້ຳມັນສ່ວນເກີນມາເຜົາໄໝ້ເພື່ອສ້າງຄວາມອຸ່ນ. ທ່ານເຄີຍຮູ້ບໍວ່າໃນຮ່າງກາຍຂອງຄົນເຮົານີ້ ມີນ້ຳມັນສອງປະເພດ? ນ້ຳມັນສີນ້ຳຕານ ແລະ ນ້ຳມັນສີຂາວ. ນ້ຳມັນສີນ້ຳຕານ ຈະໂຮມໂຕກັນຢູ່ທາງຫຼັງສ່ວນບົນ. ທີ່ພວກມັນເປັນສີນ້ຳຕານ ກໍ່ເພາະມັນມີປະລິມານທາດເຫຼັກສູງ. ໜ້າທີ່ຂອງມັນແມ່ນເປັນວັດຖຸເຜົາໄໝ້ໃຫ້ຄວາມອົບອຸ່ນແກ່ອະໄວຍະວະທີ່ສຳຄັນຂອງຮ່າງກາຍຄົນ. ນ້ຳມັນພວກນີ້ຈະມີຫຼາຍ (ຕາມອັດຕາສ່ວນຮ້ອຍ) ໃນຕົວຂອງເດັກນ້ອຍ, ແລະ ຫຼຸດລົງເປັນລຳດັບເມື່ອຄົນໃຫຍ່ຂຶ້ນ. ເພາະສະນັ້ນ, ພວກເຮົາຈຶ່ງພົບວ່າເດັກນ້ອຍບໍ່ຂີ້ໜາວຄືຜູ້ໃຫຍ່, ແລະ ຜູ້ເຖົ້າຈະໜາວໄວກວ່າຜູ້ໜຸ່ມ. ສ່ວນນ້ຳມັນສີຂາວ ແມ່ນນ້ຳມັນທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບຄົນ ຊຶ່ງພວກເຮົາພະຍາຍາມກຳຈັດຖິ້ມຢູ່ນີ້. ຂ່າວດີມີຢູ່ວ່າ ຫວ່າງສອງສາມປີມານີ້ ນັກວິທະຍາສາດໄດ້ຄົ້ນພົບວ່າ ຄວາມເຢັນ ເມື່ອຢູ່ໃນລະດັບທີ່ພໍດີ (ປະມານ 12 ອົງສາເຊລຊຽສ – ເພາະເຢັນກວ່ານີ້ກໍ່ຈະເປັນອັນຕະລາຍແກ່ສຸຂະພາບເຮົາ) – ແລະ ໃນໄລຍະເວລາທີ່ພໍດີ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຮ່າງກາຍເລີ່ມປ່ຽນແປງນ້ຳມັນສີຂາວໃຫ້ເປັນນ້ຳມັນສີນ້ຳຕານ ແລ້ວເຜົາໄໝ້ພວກມັນເພື່ອສ້າງຄວາມອົບອຸ່ນໃຫ້ຮ່າງກາຍ. ຕາມການທົດລອງ ສະຫຼຸບໄດ້ວ່າ ຖ້າຄົນເຮົາຫາກໄປຢູ່ໃນແວດລ້ອມທີ່ມີອາກາດເຢັນ (12 ເຊລຊຽສ) ຈົນຮ່າງກາຍສັ່ນ ໄດ້ເຖິງ 15 ນາທີ ກໍ່ຈະສາມາດເຜົາຜານພະລັງງານທຽບເທົ່າກັບທີ່ໄດ້ອອກກຳລັງກາຍໜັກໆ ໄປເຖິງ 1 ຊົ່ວໂມງ. ທ່ານສາມາດເຂົ້າໄປອ່ານເພີ້ມເຕີມໄດ້ຕາມລິງຄ໌ນີ້: http://news.nationalgeographic.com/news/2014/02/140211-shivering-cold-exercise-brown-fat-white-fat-irisin-metabolism-weight-loss/ ນອກຈາກນີ້ແລ້ວ ທ່ານຍັງສາມາດກູເກີລເບິ່ງເອງໄດ້. ມີຂໍ້ມູນຫຼວງຫຼາຍສຳລັບຫົວຂໍ້ນີ້. ຮູ້ແລ້ວບາດນີ້ ກໍ່ຈົ່ງຍິ້ມຮັບຄວາມເຢັນ ແລະ ໃຊ້ມັນໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດ. ສຳຄັນແມ່ນຢ່າຢູ່ໜາວເກີນໄປດົນເກີນໄປ, ເພາະຖ້າທ່ານຈັບໜາວ ກໍ່ຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບໄດ້.

ຂໍໂພສຮູບທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖ່າຍ ກ່ອນອອກໄປກວາດໃບໄມ້ຢູ່ເດີ່ນຫຼັງບ້ານຕອນສວາຍນີ້ ໃຫ້ພວກທ່ານເບິ່ງ. ອາກາດຢູ່ເມືອງຂ້າພະເຈົ້າມື້ນີ້ກໍ່ອຸ່ນຂຶ້ນມາຢູ່ທີ່ 12 ອົງສາເຊລຊຽສພໍດີເລີຍ. ກວາດໄປໄດ້ 5 ນາທີ ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ແກ້ເສື້ອກັນໜາວອອກ ເພາະຮ່າງກາຍເລີ່ມເຜົາໄໝ້ນ້ຳມັນແລ້ວ. ໂອ, ຂໍບອກໃຫ້ຮູ້ເລີຍວ່າໃນຮູບນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຄອນທົວຣ໌ ແກ້ມເດີ! ຕັ້ງແມ່ນຍ້ອນຈ່ອຍລົງແທ້ໆ!

ຫວັງວ່າພວກທ່ານທີ່ພະຍາຍາມຫຼຸດຄວາມອ້ວນໄປກັບຂ້າພະເຈົ້າ ຕ່າງກໍ່ພວມມີຄວາມຄືບໜ້າອັນເປັນທີ່ເພິ່ງພໍໃຈ. ຊ່ວຍລົງຄອມເມັນທ໌ ມາບອກໃຫ້ຮູ້ແນ່.

ບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນ (1 ອາທິດຜ່ານໄປ)

January 11, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີທຸກໆຄົນ,

ເວລາຜ່ານໄປໄວອີ່ຫຼີ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າຕົນເອງຫາກໍ່ໂພສ ບົດຄວາມບົດທຳອິດ ກ່ຽວກັບບັນທຶກການຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນຂອງຕົນໄປຫວ່າງສອງສາມມື້ຜ່ານມານີ້ ແລະ ມື້ນີ້ກໍ່ຮອດເວລາທີ່ຕ້ອງໄດ້ມານັ່ງສະຫຼຸບຜົນຄືບໜ້າພາຍໃນອາທິດທີໜຶ່ງໃຫ້ພວກທ່ານຊາບແລ້ວ.

ຊິເວົ້າຄວາມຈິງໃຫ້ຟັງ, ມືນຕາຂຶ້ນມາມື້ເຊົ້ານີ້ ມີອາການຮ້ອນໆໜາວໆ ເພາະບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຜົນມັນຈະອອກມາຄືແນວໃດ.

ເພື່ອໃຫ້ພວກທ່ານຫາຍສົງໄສ ຂ້າພະເຈົ້າຈະຕັດ ດຣາມມາ ອອກ. ຂໍແຈ້ງໃຫ້ພວກທ່ານຊາບເລີຍວ່າ ຜົນໄດ້ຮັບແມ່ນເປັນທີ່ພໍໃຈ. ຕົວເລກຢູ່ຊິງ ເຕັ້ນໄປເຕັ້ນມາ ລະຫວ່າງ 126 ແລະ 127 ປອນ (2.2046 ປອນ = 1 ກິໂລ). ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ຢ່າງໜ້ອຍທີ່ສຸດຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ຫຼຸດໄດ້ 1 ປອນ ຫຼືເກືອບເທົ່າກັບເຄິ່ງກິໂລ ຈາກອາທິດຜ່ານມາ ຊຶ່ງຢູ່ທີ່ 128 ປອນ. ຖ້າພວກທ່ານຢາກຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈົ້າເຮັດແນວໃດ, ກະລຸນາອ່ານຕໍ່.

ຂ້າພະເຈົ້າປິດບົດຄວາມທີແລ້ວດ້ວຍການເອີ່ຍເຖິງເຄັກວັນເກີດເຄິ່ງກ່ອນໃຫຍ່ ຊຶ່ງຄົນຂ້າງບ້ານໃຈດີ ໄດ້ເອົາມາໃຫ້. ພາຍຫຼັງໂພສບົດຄວາມລົງໃນເວັບໄຊທ໌ແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າຕື່ນເຕັ້ນຕໍ່ການກະທຳຂອງຕົນທີ່ສຸດ. ຄວາມໝັ້ນໃຈວ່າ ຕົນຈະຕ້ອງເຮັດສຳເລັດແນ່ນ່ອນນັ້ນ ໄດ້ພາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຖ້າຕົນເອງຫາກອອກກຳລັງກາຍທຸກໆມື້ ເຄັກມື້ລະປ່ຽງ ມັນຊິມີລີກີຫຍັງ.

ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດຕາມນັ້ນແທ້… ກາເຟຮ້ອນໆ ກັບເຄັກແຊບໆ ຕ້ອນຮັບຮຸ່ງອາລຸນຂອງມື້ໃໝ່ (ຄວາມຈິງ ແມ່ນຫ້າວຫັນຕື່ນມາກິນຕັ້ງແຕ່ 5:30 ໂມງເຊົ້າພຸ້ນ – 2 ຊົ່ງໂມງ ກ່ອນທີ່ຕາເວັນຈະໂຜ່ຂຶ້ນ). ກິນແລ້ວກໍ່ເຂົ້າເຮັດວຽກຂີດຂຽນຂອງຕົນ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ຫັດກາຍຕາມວິທີທີ່ໄດ້ບອກໃຫ້ພວກທ່ານຊາບກ່ອນແລ້ວ – ເຕັ້ນລຳ, ຍົກນ້ຳໜັກ ແລະ ປັ່ນລົດຖີບ. ຊີວິດຈັ່ງແມ່ນລຽບງ່າຍ ແລະ ມີແບບມີແຜນ. ທຸກຢ່າງເປັນໄປຕາມແຜນການທີ່ວາງໄວ້!

ສອງມື້ຜ່ານໄປດ້ວຍດີ. ມື້ທີສາມ (ແນ່ນອນ, ກິນເຄັກອັດຕາຂອງມື້ນັ້ນໄປລຽບລ້ອຍແລ້ວ) ໃນຂະນະທີ່ພວມນັ່ງຫຼິ້ນເຟສບຸກຢູ່ນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກຄັບໆຢູ່ສອງຂອກຂ້າງຂອງຫຼັງ. ມັນຄືກັບວ່າມີຫຍັງພະຍາຍາມດັນອອກມາ. ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ເຮົາກຳລັງຈະມີປີກປົ່ງອອກມາ! ພາຍຫຼັງບິດຂ້າງບິດແອວ ຍືດເສັ້ນຍືດສາຍ, ແຕ່ອາການແໜ້ນໆຄັບໆ ຢູ່ສອງດ້ານນອກຂອງຫຼັງ (ລຸ່ມຂີ້ແຮ້, ເໜືອແອວ) ກໍ່ບໍ່ຫາຍໄປ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງສະຫຼຸບເອົາວ່າ ຮ່າງກາຍຂອງຕົນກຳລັງສະສົມນ້ຳມັນຢູ່ສອງບ່ອນນັ້ນ. ເຄັກນໍເຄັກ. ເຫັນສີງາມໆ, ເນື້ອນຸ້ມໆ, ຣົດຊາດຫວານໆ; ໃນຄວາມເປັນຈິງແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍພິດດ້ວຍໄພ. ຄຳສຸພາສິດທີ່ວ່າ “ລົງທ້ອງເຮົາ ເປັນຂອງເຮົາ” ນັ້ນ ເຫັນທີຈະໃຊ້ກັບກໍລະນີນີ້ບໍ່ໄດ້ສາແລ້ວ. ອັນນີ້ມັນແມ່ນ “ລົງທ້ອງເຮົາ, ເຮົາເປັນມັນ”, ຫຼື ອີກຈັ່ງໜຶ່ງແມ່ນ “ເຮົາກິນມັນ, ມັນກິນເຮົາຕາມຫຼັງ” ເພາະວ່າແທນທີ່ຈະຖືກເຜົາຜານໄປ, ມັນພັດຄົງຢູ່. ມັນພຽງແຕ່ປ່ຽນຮູບໄປເປັນນ້ຳມັນ ແລ້ວທ້ອນໂຮມກັນຂຶ້ນຢູ່ໃນໂຕເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າຈ້ອງເບິ່ງເຄັກສ່ວນທີ່ຍັງເຫຼືອດ້ວຍຄວາມນັບຖື. ຕໍ່ໄປຊິບໍ່ປະໝາດມັນອີກແລ້ວ.

ວ່າແຕ່ວ່າຊິຈັດການກັບບັນຫານີ້ແນວໃດດີ? ອອກກຳລັງກາຍທຸກໆມື້ຢູ່ແລ້ວ.

ຂ້າພະເຈົ້າຕັດສິນໃຈເພີ້ມກິດຈະກຳກວາດໃບໄມ້ຢູ່ຫຼັງບ້ານເຂົ້າໃສ່. ເດີ່ນຫຼັງບ້ານເຮົາບໍ່ໄດ້ໃຫຍ່ໂຕພີລຶກຫຍັງ. ປະມານ 25 ມ x 20 ມ, ແຕ່ພັດມີໃບໄມ້ແຫ້ງປົກເຕັມໄປໝົດ (ເບິ່ງໃນຮູບ).

ກວາດໃບໄມ້ໃສ່ຜ້າໃບກັນນ້ຳ ຂະໜາດ 2.5 ມ x 3 ມ ແລ້ວແກ່ໄປຖິ້ມຢູ່ດິນປ່າສະຫງວນນອກຮົ້ວເຮົາ. ສອງຊົ່ວໂມງຜ່ານໄປ, ເຮັດໄດ້ແຕ່ປະມານ 1 ສ່ວນ 5 ຂອງເນື້ອທີ່. ໃບໄມ້ຫຼາຍແທ້ໆ. ອາກາດໜາວ ເປັນເພື່ອນທີ່ດີຂອງຄົນທີ່ຢາກຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນ (ຈະອະທິບາຍປະໂຫຍດຂອງຄວາມເຢັນ ຕໍ່ການລົດຄວາມອ້ວນ ໃຫ້ທ່ານຟັງໃນໂອກາດໜ້າ). ຂ້າພະເຈົ້າເລືອກອອກໄປກວາດໃບໄມ້ເວລາທີ່ອຸນຫະພູມຢູ່ປະມານ 10 ເຖິງ 15 ອົງສາເຊລຊຽສ (ອຸ່ນທີ່ສຸດໃນມື້ນັ້ນໆ). ຕ່ຳກວ່ານັ້ນກໍ່ຢ້ານເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບ. ທຳອິດໃສ່ເສື້ອກັນໜາວ. ເມື່ອຮ່າງກາຍເລີ້ມຜະລິດອາຍອຸ່ນອອກມາຈົນຮ້ອນແລ້ວກໍ່ແກ້ເສື້ອກັນໜາວອອກ. ຕະຫຼອດເວລາຂອງການແກວ່ງແຂນກວາດໃບໄມ້ ກໍ່ຄຶງກ້າມທ້ອງໄປພ້ອມ – ນີ້ແມ່ນກ້າມສ່ວນສູນກາງຂອງຮ່າງກາຍ. ເຮັດຢູ່ຈັ່ງຊັ້ນສາມມື້ລຽນກັນ ຮູ້ສຶກເບົາຕົນເບົາໂຕ, ກ້າມທ້ອງແຂງແຮງກວ່າເກົ່າ.

ຈົນມາຮອດມື້ວານນີ້ ອອກໄປກິນເຂົ້ານອກບ້ານເອົາໃຈສາມີ. ໂຕຂ້າພະເຈົ້າເອງນັ້ນມີຄວາມຕັ້ງໃຈດີຢູ່ແລ້ວ. ກິນເຂົ້ານອກ ຫຼື ກິນຢູ່ເຮືອນເຮົາເອງກໍ່ຕ້ອງກິນແຕ່ອາຫານທີ່ເປັນປະໂຫຍດ. ສັ່ງເລີຍ, “ສະເຕັກທູນາກັບສະຫຼັດອາຊີ”. ທາງຝ່າຍສາມີ (ຜູ້ຊຶ່ງບໍ່ກັງວົນເລື່ອງຄວາມອ້ວນ ເພາະມີນ້ຳໜັກ 79 ກິໂລ ທຽບໃສ່ສ່ວນສູງ 1.93 ມ) “ຂໍເປັນ ຕັກໂກໝູອົບ ກັບມັນຝຣັ່ງຈືນ.” ບໍ່ຮູ້ວ່າລາວຄິດຫຍັງ, ບາດສາວເສີບເອົາອາຫານມາວາງໃສ່ໂຕະ, ທ່ານສາມີ ຊຸກຖ້ວຍມັນຝຣັ່ງມາໃສ່ຕໍ່ໜ້າຂ້າພະເຈົ້າ. ຄິດວ່າຊິກິນແຕ່ຕ່ອນດຽວ… ເອົາໄປເອົາມາ ໂຕເອງກິນຫຼາຍກວ່າສາມີອີກ ຂອງວ່າມັນແມ່ນແນວເຮົາ (ຄົນຕຸ້ຍ) ມັກ.

ເຊົ້າມື້ນີ້ ຕົນເອງກະເລີຍລັ່ງໆລໍໆ ບໍ່ຢາກກ້າວຂາຂຶ້ນຊິງ. ແຕ່ວ່າໃນທີ່ສຸດກໍ່ຕ້ອງເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຕ້ອງໄດ້ເຮັດ. ໃຄແຕ່ວ່າຜົນອອກມາເປັນໜ້າພໍໃຈ – ຫຼຸດໄປຢ່າງໜ້ອຍເຄິ່ງກິໂລ. ນ້ຳໜັກສັ່ງໄດ້ໃນມື້ນີ້: 57 ເຖິງ 57.5 ກິໂລ. ດີໃຈໝົດມື້ເລີຍ!

ບົດຮຽນສຳຄັນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖອດຖອນໄດ້ຈາກຄວາມພະຍາຍາມຫຼຸດນ້ຳໜັກໃນໜຶ່ງອາທິດທີ່ຜ່ານມາ ແມ່ນ: ເຖິງຈະໝັ້ນໃຈຕົນເອງຊ່ຳໃດ ກໍ່ບໍ່ຄວນສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ຕົນເຜີທຳຜິດໄດ້ງ່າຍໆ – ຢ່າເກັບອາຫານທີ່ຈະພາໃຫ້ຕຸ້ຍ ໄວ້ໃນເຮືອນ (ແລະ ຢ່າກິນອາຫານທີ່ຕົນບໍ່ໄດ້ສັ່ງ!). ຖ້າຫ້າມໃຈບໍ່ໄດ້, ຫຼົງກິນອາຫານພວກນັ້ນໄປແລ້ວ ຫຼື ກິນຫຍັງກໍ່ຕາມ ຫຼາຍເກີນຂອບເຂດແລ້ວ ຈົ່ງຢ່າຄິດວ່າຕົນເອງຫຼົ້ມເຫຼວ ແລ້ວຕີໂພຍຕີພາຍໄປວ່າໂຄງການຫຼຸດນ້ຳໜັກຂອງໂຕນັ້ນເປັນໂມຄະໄປແລ້ວ ຈາກນັ້ນກໍ່ຖືເອົາເປັນເຫດຜົນໃຫ້ຕົນກັບໄປກິນຂອງໂລເລ ແລະ ເຊົາອອກກຳລັງກາຍ. ກົງກັນຂ້າມ, ເມື່ອຮູ້ໂຕວ່າອອກນອກລູ້ນອກທາງ ກໍ່ຈົ່ງຍິ້ມຮັບບັນຫາ ແລະ ຊອກເວລາອອກກຳລັງກາຍໃຫ້ໄວເທົ່າທີ່ຮ່າງກາຍຈະອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດ (ບໍ່ແມ່ນກິນເຕັມພຸງແລ້ວລຸກໄປແລ່ນເລີຍ) ແລະ ອອກໃຫ້ເໝາະສົມກັບຈຳນວນພະລັງງານທີ່ຕົນເອງກິນເຂົ້າໄປ.

ສຳລັບທ່ານທີ່ຍັງບໍ່ທັນຮູ້, 3,500 ແຄລໍຣີ ເຜົາໄໝ້ນ້ຳມັນໃນຮ່າງກາຍຄົນໄດ້ປະມານ 1 ປອນ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ມັກໄປອອກກຳລັງກາຍຢູ່ໂຮງຢິມ, ຈຶ່ງໄດ້ສະແຫວງຫາວິທີຫັດກາຍງ່າຍໆຢູ່ກັບເຮືອນ ແບບໄດ້ຜົນ. ວິທີທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກນຳມາບອກບັນດາທ່ານມື້ນີ້ ແມ່ນການຂຶ້ນຂັ້ນໄດ. ມັນໄດ້ຜົນແທ້ໆ. ສິບກວ່າປີກ່ອນໜ້ານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍອ່ານຢູ່ວາລະສານເພື່ອສຸຂະພາບສະບັບໜຶ່ງວ່າ ການຍ່າງຂຶ້ນລົງຂັ້ນໃດເຮືອນຊັ້ນໜຶ່ງນີ້ ສາມາດເຜົາໄໝ້ພະລັງງານເຖິງ 10 ແຄລໍຣີ. ຍ່າງຂຶ້ນຍ່າງລົງ 10 ຖ້ຽວ ກະເຜົາໄໝ້ໄດ້ປະມານ 100 ແຄລໍຣີ. ຕອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄປເຖິງຈຸດສູງສຸດຂອງຄວາມຟິດທາງຮ່າງກາຍ ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຍ່າງມາແລ້ວ 50-60 ຖ້ຽວ ຕໍ່ເທື່ອ (ເຜົາໄໝ້ແຄລໍຣີໄດ້ເທົ່າໆກັບການເຮັດຄາດີໂອໜັກໆ ເປັນຊົ່ວໂມງ). ມື້ລະ 500 ແຄລໍຣີ x 7 ມື້ ໃນໜຶ່ງອາທິດ = 3,500. ແນ່ນອນວ່ານີ້ແມ່ນໂຕເລກສະເລັ່ຍ. ມັນຍັງມີອີກຫຼາຍໆປັດໄຈທີ່ກຳນົດວ່າຄົນຜູ້ໜຶ່ງຈະເຜົາໄໝ້ນ້ຳມັນໃນຮ່າງກາຍໄດ້ຫຼາຍປານໃດ.

ຖ້າທ່ານບໍ່ຢາກເຮັດແນວນັ້ນ, ທ່ານສາມາດກ້າວຂາຂຶ້ນ ແລະ ລົງ ຢູ່ຂັ້ນໃດຂັ້ນທຳອິດຂອງເຮືອນ. ໃຊ້ຂາຂວາກ້າວຂຶ້ນກ່ອນ, ຕາມດ້ວຍຂາຊ້າຍ. ເຮັດຈັ່ງຊັ້ນ 10 ເທື່ອ ແລ້ວປ່ຽນ ໄປກ້າວຂາຊ້າຍຂຶ້ນກ່ອນ ຕາມດ້ວຍຂາຂວາ. ເຮັດ 10 ເທື່ອ ແລ້ວປ່ຽນໄປ ປ່ຽນມາ (ເຮັດໃຫ້ສະເໝີກັນ ເພື່ອໃຫ້ຂາສອງຂ້າງໄດ້ອອກກຳລັງກາຍເທົ່າກັນ). ເວລາທ່ານອອກກຳລັງກາຍແບບນີ້ ຈົ່ງຖືດຳແບລຂະໜາດເບົາໆ (ຄັນບໍ່ມີດຳແບລ ກະຖືກະປ໋ອງໝາກໄມ້ ແນວໃດທີ່ຈັບໄດ້ໝັ້ນ ເພື່ອຮັບປະກັນບໍ່ໃຫ້ມັນຫຼຸດມືລົງໄປໃສ່ພື້ນເຮືອນງາມໆ ຫຼື ເຟີນີເຈີລາຄາແພງຂອງທ່ານ) ແລ້ວແກວ່ງແຂນໄປມາ ເພື່ອຝຶກກ້າມແຂນໄປນຳ. ຂໍ້ສຳຄັນຂອງການຍ່າງຂຶ້ນຂັ້ນໄດນີ້ ແມ່ນທ່ານຕ້ອງຫັດວາງນ້ຳໜັກໃສ່ກ້າມກົກຂາ ແລະ ກ້າມກົ້ນຂອງທ່ານ. ພະຍາຍາມຫຼີກເວັ້ນການວາງນ້ຳໜັກໃສ່ຫົວເຂົ່າ! ຂໍ້ນີ້ສຳຄັນຕໍ່ສຸຂະພາບຫົວເຂົ່າ – ຄວາມສາມາດເຄື່ອນໄຫວໄປມາຂອງທ່ານ – ທີ່ສຸດ. ບໍ່ວ່າທ່ານຈະຫັດກາຍ ຫຼື ໃຊ້ຂັ້ນໄດຕາມປົກກະຕິໃນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງທ່ານ ກໍ່ຕ້ອງມີສະຕິເລື່ອງນີ້. ວ່າກັນວ່າຜູ້ຍິງສ່ວນໃຫຍ່ມັກວາງນ້ຳໜັກໃສ່ຫົວເຂົ່າ ຈຶ່ງພາໃຫ້ເຈັບເຂົ່າ ເມື່ອອາຍຸເຂົ້າສູ່ເລກ 40.

ກ້າມຂາ ແລະ ກ້າມສ່ວນກົ້ນ ແມ່ນກ້າມທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນຮ່າງກາຍຄົນ. ຖ້າທ່ານອອກກຳລັງກາຍໃຫ້ພວກມັນຂະຫຍາຍໃຫຍ່ຂຶ້ນ, ພວກມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ການຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນຂອງທ່ານເປັນໄປໄດ້ໄວກວ່າເກົ່າຫຼາຍ.

ໝາຍເຫດ: ຖ້າວ່າທ່ານຫາກມີນຳໜັກສ່ວນເກີນຫຼາຍໂພດ, ການອອກກຳລັງກາຍດ້ວຍການຂຶ້ນຂັ້ນໃດນີ້ ອາດບໍ່ເໝາະສົມກັບທ່ານ. ຖ້າມີໂອກາດໄປລອຍນ້ຳໄດ້ ແມ່ນດີທີ່ສຸດ.

ຫວັງວ່າບົດຄວາມນີ້ ຈະເປັນປະໂຫຍດ ແລະ ກຳລັງໃຈ ໃຫ້ແກ່ບັນດາທ່ານທີ່ຕ້ອງການຢາກຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນຂອງຕົນ. ຖ້າທ່ານໃດມີຂໍ້ຂ້ອງໃຈອັນໃດ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບບົດຄວາມນີ້ ຫຼື ຖ້າທ່ານໃດຫາກມີຄຳເຫັນ, ມີບົດຮຽນ ທີ່ຄິດວ່າຈະເປັນປະໂຫຍດແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ຫຼື ແກ່ຜູ້ອ່ານຄົນອື່ນໆ, ກະລຸນາລົງຄວາມເຫັນຂອງທ່ານ ໃສ່ແບບຟອມຂ້າງລຸ່ມນີ້. ຂອບໃຈທີ່ແວະເຂົ້າມາອ່ານບົດຄວາມຂອງພວກເຮົາ.

ມາຫຼຸດນ້ຳໜັກກັນເທາະ!

January 4, 2015ຫຼຸດນ້ຳໜັກadmin

ສະບາຍດີປີໃໝ່ 2015!

ຂ້າພະເຈົ້າຊື່ວ່າ ສີອານົງ ພົມກອງ, ເປັນຫົວໜ້າບັນນາທິການ ແລະ ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ LomKan.com. ບົດຄວາມປະຖົມມະເລີກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເລືອກນຳມາສົນທະນາໃນ ບລອກ ຂອງພວກເຮົາ ແມ່ນການຫຼຸດນ້ຳໜັກ.

ປີເກົ່າ 2014 ຜ່ານໄປ, ປີໃໝ່ 2015 ເຄື່ອນເຂົ້າມາແທນ. ໃຜໆກໍ່ຕັ້ງປະນິທານວ່າຈະເຮັດອັນນັ້ນອັນນີ້ໃຫ້ສຳເລັດພາຍໃນປີໃໝ່ນີ້. ບໍ່ວ່າປີໃດກໍ່ຄືກັນ ປະເດັນການຫຼຸດນ້ຳໜັກ ຈະຢູ່ໃນອັນດັບຕົ້ນໆ (ຖ້າບໍ່ແມ່ນຢູ່ອັນດັບໜຶ່ງເລີຍ) ຂອງຈຳນວນປະນິທານ ທີ່ຜູ້ຄົນຕັ້ງໃຈວ່າຈະເຮັດໃຫ້ໄດ້. ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ແມ່ນໜຶ່ງ ໃນຈຳນວນຜູ້ຄົນ ທີ່ເຮັດໃຫ້ປະນິທານຂໍ້ນີ້ ພົ້ນເດັ່ນຢູ່ຕະຫຼອດ. ແຕ່ວ່າ ກ່ອນໜ້ານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຕັ້ງມັນຢູ່ໃນວົງແຄບ, ບອກໃຫ້ແຕ່ເພື່ອນສະໜິດມິດສະຫາຍຮູ້. ມາປີນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າມັນສົມຄວນແລ້ວ ທີ່ຈະຈັດການກັບບັນຫາຄວາມອ້ວນນີ້ຢ່າງເອົາຈິງເອົາຈັງ – ຊິປະກາດໃຫ້ຄົນທັງໂລກຮູ້ເລີຍໂລດລະ ວ່າຕົນຊິກຳຈັດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນອອກໃຫ້ໄດ້… ໂດຍຖາວອນ! (ເພາະຜ່ານມາກໍ່ເຄີຍຫຼຸດໄດ້ແລ້ວຫຼາຍຄັ້ງຫຼາຍຄາວ ແຕ່ມັນກໍ່ກັບຄືນມາອີກ).

ແມ່ນລະ, ເມື່ອເວົ້າເຖິງວິທີການຫຼຸດນ້ຳໜັກທີ່ໄດ້ຜົນແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງການຄຳແນະນຳຈາກໃຜ. ເຮັດມາແລ້ວຫຼາຍເທື່ອ. ເທື່ອທຳອິດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຫຼຸດນ້ຳໜັກໄດ້ອີ່ຫຼີ (ຈາກທີ່ບໍ່ເຄີຍເຊື່ອເລີຍວ່າຊາດນີ້ຕົນເອງຈະສາມາດຈ່ອຍໄດ້) ແມ່ນຫຼຸດຈາກນ້ຳໜັກ 74 ກິໂລ ໄປຢູ່ທີ່ 49 ກິໂລ ພາຍໃນເວລາສາມເດືອນເຄິ່ງ ດ້ວຍວິທີການກິນກວ້າຍນ້ຳຫວ້າ (ຢ່າງເຕັມອີ່ມ) ແທນເຂົ້າສວາຍ, ແລະ ກິນແກງກະລ່ຳແທນເຂົ້າແລງ ແລ້ວຄ່ອຍໆປ່ຽນໄປເປັນກິນປາກັບຜັກໃນຕອນແລງ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນກໍ່ຫັດກາຍຢ່າງໜ້ອຍມື້ລະໜຶ່ງຊົ່ວໂມງດ້ວຍການເຕັ້ນລຳໃສ່ເພງທີ່ຕົນມັກ. ຫຼັງຈາກທຳສຳເລັດແລ້ວ ຄວາມຮູ້ສຶກມັນຄືກັບວ່າໄດ້ເກີດໃໝ່. ເຖິງຂັ້ນທີ່ວ່າ ເຄີຍເຫັນຄົນຕຸ້ຍຢືນຢູ່ແຄມທາງເມືອງວຽງຈັນ ກະຢາກຈອດລົດລົງໄປບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ “ຄັນພວກເຈົ້າຕັ້ງໃຈແທ້, ພວກເຈົ້າກະສາມາດຈ່ອຍໄດ້ຄືກັນ.” ຕອນນັ້ນມີຄວາມພໍໃຈໃນຮູບຮ່າງຂອງໂຕເອງຂະໜາດ. ຂອງແນວວ່າບໍ່ບ້າແຟຊັນປານໃດແນ່, ຫຸ່ນດີຂຶ້ນກະມີໂອກາດໄດ້ແຕ່ງໂຕງາມໆ ເຮັດວຽກຢູ່ອົງການ UNIDO ກາງເມືອງໂຕກຽວ. ຊາໄປມາຫຼາຍປະເທດແລ້ວເຫັນວ່າ ສາວໆຍີ່ປຸ່ນກ້າສະແດງອອກທາງແຟຊັນຫຼາຍ ແລະ ແຕ່ງໂຕມີໄຕລ໌ທີ່ສຸດ. ເຮົາເອງກະເຂົ້າກັບແວດລ້ອມອັນນັ້ນຢ່າງແຍກບໍ່ອອກ. ຈົນຢູ່ມາວັນໜຶ່ງ ໃນຂະນະທີ່ພວມຍ່າງແຫຍ້ຜູ້ຄົນຂ້າມທາງຢູ່ ຊີບູຢ້າ ແນມໄປເຫັນຜູ້ຍິງຍີ່ປຸ່ນຄົນໜຶ່ງທ້າຍແປແລບແຊບ ພາໃຫ້ຈື່ໄດ້ວ່າຕອນຍັງນ້ອຍມີຄົນເຄີຍເວົ້າວ່າເຮົາບໍ່ມີກົ້ນ…ຈາກນັ້ນ ກະວາດພາບໄປເຫັນທ້າຍຂອງຕົນເອງ ຄືຊິຄືຂອງຜູ້ຍິງຄົນນີ້ ນີ້ລະ ແລ້ວກໍ່ເລີຍເກີດແນວຄວາມຄິດວ່າຕ້ອງຕຸ້ຍຂຶ້ນໜ້ອຍໜຶ່ງ ເພື່ອໃຫ້ມີກົ້ນ. ໂອ໋ຍ ຈັ່ງແມ່ນມັນເປັນຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ!!! ຈາກມື້ນັ້ນມາຮອດມື້ນີ້ ຕົນເອງກະເລີຍໄດ້ຕຸ້ຍຂຶ້ນ, ຈ່ອຍລົງ ຫຼາຍຮອບຈົນຂີ້ຄ້ານນັບແລ້ວ.

ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງການຢາກຮູ້ ແລະ ເຮັດໃຫ້ໄດ້ ດຽວນີ້ ແມ່ນວິທີປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ນຳໜັກສ່ວນເກີນກັບມາອີກ.

ຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຄົນປະເພດທີ່ເພິ່ນເອີ້ນວ່າ Emotional Eater, ຊຶ່ງໝາຍເຖິງພວກທີ່ໃຊ້ອາຫານເປັນເຄື່ອງລະບາຍຄວາມຄຽດ, ລະບາຍຄວາມກັງວົນທັງຫຼາຍ. ແຮງກັງວົນ, ແຮງກິນ, ແຮງກິນ, ພັດແຮງຕຸ້ຍ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄຽດກວ່າເກົ່າອີກ. ຍາມໃດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມສຸກ, ມີສະຕິສົມບູນ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະກິນແຕ່ພໍຄວນ ແລະ ນ້ຳໜັກຈະຄ່ອຍໆຫຼຸດລົງ. ເພາະສະນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງຄິດວ່າ ກຳລັງໃຈຈາກຄົນອ້ອມຂ້າງ ແມ່ນສິ່ງປະເສີດທີ່ສຸດ.

ອະລຳພະບົດໄປຫຼາຍກໍ່ຍືດຍາວໄປຊື່ໆ. ເນື້ອໃນສຳຄັນຂອງບົດຄວາມນີ້ ແມ່ນຂ້າພະເຈົ້າຂໍປະກາດວ່າຕົນຈະຫຼຸດນ້ຳໜັກສ່ວນເກີນ ແລະ ຢາກເຊີນຊວນໃຫ້ບັນດາທ່ານຜູ້ອ່ານທີ່ສົນໃຈຢາກຫຼຸດນ້ຳໜັກ ມາເຂົ້າກຸ່ມເປັນເພື່ອນຫຼຸດນ້ຳໜັກກັບຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍເຂົ້າກຸ່ມຫຼຸດນ້ຳໜັກແບບນີ້ກັບໝູ່ ໂດຍໄດ້ຜົນມາແລ້ວ. ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນໄດ້ລາຍງານຜົນຄືບໜ້າຂອງຕົນໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ ອາທິດລະເທື່ອ. ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ໝູ່ໃນກຸ່ມຮູ້ວ່າຕົນເຮັດຫຍັງແນ່ນ້ຳໜັກຈຶ່ງລົງ, ຄົງທີ່ ຫຼື ເພີ້ມຂຶ້ນ – ຫັດກາຍວິທີໃດ, ກິນອາຫານປະເພດໃດ, ເປັນຕົ້ນ – ແລະ ນອກຈາກນັ້ນກໍ່ໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈຊຶ່ງກັນແລະກັນ. ພວກທ່ານທີ່ບໍ່ເຄີຍເຂົ້າກຸ່ມແບບນີ້ອາດບໍ່ເຊື່ອວ່າມັນຈະໄດ້ຜົນ, ແຕ່ວ່າຄວາມຈິງແລ້ວມັນມີປະສິດທິຜົນແທ້ໆ. ສະມາຊິກຂອງກຸ່ມຫຼຸດນ້ຳໜັກຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າຕອນນັ້ນ ແມ່ນ ຢູ່ອາເມລິກາ (ຂ້າພະເຈົ້າເອງ), ຢູ່ລາວ ແລະ ອອສເຕຼເລັຍ. ພວກເຮົາມີຄວາມຈິງໃຈຕໍ່ກັນ ແລະ ຕ່າງກໍ່ບໍ່ຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນຜິດຫວັງ ຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງໃຈອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ເລືອກກິນແຕ່ອາຫານທີ່ມີປະໂຫຍດ.

ພວກທ່ານບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງສະແດງຕົວໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ອ່ານຄົນອື່ນໆ ຮູ້ວ່າທ່ານແມ່ນໃຜ, ມີນ້ຳໜັກເທົ່າໃດ ແລະ ຢາກຫຼຸດລົງຈັກກິໂລ. ທ່ານພຽງແຕ່ຈົດກ່າຍຕົວເລກເຫຼົ່ານັ້ນໄວ້ໃຫ້ທ່ານເອງໄດ້ຮັບຮູ້ ແລະ ທຽບຄຽງຜົນຄວາມຄືບໜ້າຂອງທ່ານ ກັບຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ກົງກັນຂ້າມ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະເປີດເຜີຍ ແລະ ກົງໄປກົງມາກັບພວກທ່ານ ແລະ ຈະບອກໃຫ້ພວກທ່ານຮູ້ໃນທຸກໆອາທິດ ເຖິງຜົນຄືບໜ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ມາເລີ້ມກັນເທາະ!

ຂ້າພະເຈົ້າອາຍຸ 45 ປີ, ສ່ວນສູງ 1.58 ມ, ນ້ຳໜັກປະຈຸບັນ: 58 ກິໂລ. ເປົ້າໝາຍທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕັ້ງໄວ້ ແມ່ນ ຮອດວັນວາເລນໄທນ໌ ຂ້າພະເຈົ້າຈະຫຼຸດນ້ຳໜັກໄປຢູ່ທີ່ 55 ກິໂລ. ວິທີການທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະໃຊ້ແມ່ນ ຈະປະສົມປະສານ ການເຕັ້ນລຳ, ປັ່ນລົດຖີບ, ຍ່າງຢູ່ຈັກຍ່າງ ແລະ ການຍົກນ້ຳໜັກ – 1 ແລະ 2.5 ກິໂລ. ນອກຈາກນັ້ນກໍ່ຈະກິນແຕ່ອາຫານທີ່ມີປະໂຫຍດ ເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ສາມຄຳເວົ້າຂ້າງຫຼັງນີ້ ຖືກຕື່ມໃສ່ ຍ້ອນວ່າເວລາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າພວມຂຽນບົດຄວາມນີ້ຢູ່ ມີຄົນຂ້າງບ້ານເອົາເຄັກວັນເກີດຂອງເຂົາເຈົ້າມາໃຫ້ເຄິ່ງກ້ອນ (ເຄິ່ງກ້ອນໃຫຍ່ – ໜັກ 5 ປອນ). ເບິ່ງໃນຮູບນີ້ແມ໋ ວ່າມັນເປັນຕາແຊບຂະໜາດໃດ *_^

ຊີວິດກະເປັນແບບນີ້ລະ, ມີຄວາມຕັ້ງໃຈ ແລ້ວ ກະມີອຸປະສັກມາທ້າທາຍເຮົາໂລດ.

ອີກອາທິດໜຶ່ງຈຶ່ງມາເບິ່ງນຳກັນວ່າ ລະຫວ່າງເຄັກກ້ອນນີ້ ກັບຂ້າພະເຈົ້າ ໃຜຈະຊະນະ.

ຢ່າລືມສະແດງຄວາມຄິດເຫັນຂອງທ່ານກ່ຽວກັບບົດຄວາມນີ້. ພວກຂ້າພະເຈົ້າຍິນດີຮັບຟັງຄຳຕຳນິຕິຊົມແບບສ້າງສັນຂອງທ່ານ. ເຖິງວ່າແບບຟອມຂອງພວກເຮົາຍັງບໍ່ທັນມີຄຳອະທິບາຍເປັນພາສາລາວ, ແຕ່ທ່ານກໍ່ສາມາດຂຽນພາສາລາວໃສ່ໃນຟອມໄດ້.